نامه امام حسین عليه السلام به محمد حنفيه و بنى هاشم و نامه ی یزید به امام
ابن عساكر و ابن كثير نقل كرده اند كه امام عليه السلام (هنگام حضور در مكه) به مدينه پيغام داد و از بنى هاشم خواست كه نزد وى بشتابند. به دنبال آن گروهى از آنان نزد وى آمدند و محمد بن حنفيه نيز به آنها پيوست. ولى نام افراد بنى هاشم، در اين روايت ذكر […]
مسلم بن عقيل كيست؟
مسلم بن عقيل بن ابى طالب، از ياران على عليه السلام، حسن عليه السلام وحسين عليه السلام است. وى با رقيه،[1] دختر امام على عليه السلام، ازدواج كرد؛ و در جنگ صفين، همراه حسن و حسين عليهما السلام و عبدالله بن جعفر فرماندهى جناح راست سپاه اميرمؤمنان عليه السلام را عهده دار بود.[2] مرحوم خويى […]
چگونگی ديدار امام حسین علیه السلام با فرستادگان و نمايندگان مردم كوفه
مردم كوفه پس از شنيدن خوددارى امام حسین عليه السلام از بيعت با يزيد و رفتن آن حضرت به مكه نامه هاى فراوانى را پى در پى به سوى آن حضرت روانه كردند؛ و طى آنها آمادگى خويش را براى يارى وى اعلام داشتند و از او دعوت كردند كه نزد آنان برود.و نمایندگانی برای […]
نخستين شهيد قيام حسينى که بود!!؟؟
مشهور اين است كه در انقلاب حسينى، لقب نخستين شهيد بر حضرت مسلم بن عقيل عليه السلام اطلاق مى گردد. چنانچه مقصود نخستين شهيد بنى هاشم در اين انقلاب مقدس باشد اين سخن درست است. ولى اگر نخستين شهيد از عموم شهيدان مد نظر باشد، بايد گفت كه نخستين شهيد فرستاده امام حسين عليه السلام […]
نامه ى امام حسین عليه السلام به بصریان
پس از شهادت امام حسن مجتبى عليه السلام، با وجود فشار و رعب و مراقبت شديدى كه از سوى حكومت بنى اميه بر دوستان اهل بيت اعمال مى شد، شيعيان با امام حسين عليه السلام در ارتباط بودند. شيعيان از جاى جاى سرزمين هاى اسلامى براى آن حضرت نامه مى نوشتند و امور مهم دينى […]
چگونگی ورود سید الشهدا به مکه و انتخاب محل اسکان
امام حسين عليه السلام همراه كاروان حسينى از مدينه منوره حركت كرد تا به مكه مكرمه رسيد. همين كه چشمش از دور به كوه هاى شهر افتاد، آغاز به تلاوت آيه شريفه «وَ لَمَّا تَوَجَّهَ تِلْقاءَ مَدْيَنَ قالَ عَسى رَبِّي أَنْ يَهْدِيَنِي سَواءَ السَّبِيلِ»[1] فرمود؛ و اين همان سخنى بود كه موسى بن عمران هنگام […]
می وزد در کربلا عطر حضور از قتلگاه
می وزد در کربلا عطر حضور از قتلگاه می کند انگار خورشيدی ظهور از قتلگاه برگ ريزان است و پاييزان، درين توفان رنگ کاروانی می کند گويا عبور از قتلگاه می رود اين کاروان بی آنکه همراهی کند دود اسپند ازخيام، عطر بخور از قتلگاه بال دربال کبوترها ، کدامين آفتاب؟ می […]
تحلیلی درباره‌ی پاداش گریه بر امام حسین علیه السلام
گریه بر امام حسین (ع) در جایگاه یک عمل عبادی که در خور اجرو ثواب فراوانی است همچون سایر عبادات ارتباطی تنگاتنگ با نیت افراد پیدا می کند یعنی اگر اولا خالصانه و به قصد تقرب به خدا انجام شود وثانیا با معرفت و شعور همراه باشد به بالاترین درجه پذیرش می رسد ، از سوی دیگر گناه و فسق و آلودگی انسان هم به قدری نباشد که مانع رسیدن به این فیض های الهی شود .هدف اصلی از تشکیل مجالس و محافل حسینی زنده نگاهداشتن مکتب اباعبدالله الحسین (ع) است و اگر این مجالس با اخبار و مطالب سست و ضعیف و چه بسا کذب و نادرست و وهن آمیز برپا شود هرگز به آرمان های امام حسین (ع) منتهی نمی شود.
فضیلت گریستن و عزداری برای امام حسین علیه السلام
در باره ثواب عزاداری و گریستن بر مصائب امام حسین (ع) و اهل بیت آن حضرت روایات فراوانی ازپیامبر (ص) و امامان معصوم (ع) نقل شده و شیعیان به این امرتشویق و ترغیب شده اند ،مژده هم جوار بودن دردرجات بالای بهشت با حضرات ائمه و جای گرفتن در غرفه های آن ، سفارش به ملک الموت بر مهربانی باعزاداران حسین (ع) ، طلب آمرزش و حرام بودن آتش جهنم برصورت آنان در روایات آمده است . از طرفی در ثواب سرودن شعر در عزای امام حسین (ع) و فضیلت گریستن و گریاندن دیگران حتی به صورت تباکی نیز احادیث فراوانی ازائمه اطهار(ع) نقل شده است.
شهادت امام حسین(علیه السلام) در گفتار امامان(علیهم السلام)
توصیف حضرت علی (ع) از سرزمین کربلا در هنگام عزیمت به جنگ صفین به این که کربلا منزلگاه و جایگاه فرود و محل مرگ مردانی است که در آنجا کشته می شوند و بی حساب وارد بهشت می شوندو نیز عتاب کوفیان به دلیل رفتار ننگ آورشان با فرزند پیامبرکه دعوتش کرده اند و هم چنین معرفی کسانی که با فرزندش حسین (ع) به جنگ و مقاتله خواهند پرداخت از یک سو و نیز نقل جمله معروف لا یوم کیومک از امام حسن (ع) خطاب به برادرش حسین (ع) در باره شهادتش توسط بنی امیه و نیز پیشگویی های خود حضرت سید الشهداءا(ع) از فرجام قیام کربلا در قالب خطبه ها ونامه ها و گفت و گوهای مختلف با برخی از بنی هاشم و دیگرمسلمانان که نشان می دهد ایشان سال ها قبل حتی از زمان حیات رسول خدا ازشهادت خود آگاه بوده ازسوی دیگر نشان از آگاهی امامان در باره شهادت امام حسین (ع) بوده است .
شهادت امام حسین علیه السلام در گفتار پیامبران علیهم السلام
انبیای الهی در روایات فراوانی از امور غیبی و حوادث آینده خبر داده اند و اخبار از شهادت امام حسین (ع) نیز از این مقوله است ، خبر دادن حضرت عیسی هنگام عبور از زمین کربلا از شهادت حسین (ع) و یا تاسی حضرت اسماعیل به امام حسین (ع) به عنوان الگو و اسوه در ابتلا به بلاها و مصیبت ها ، اخبار جبرئیل از شهادت حسین (ع) در کربلا و دادن مقداری از تربت کربلا به پیامبر (ص)و پیشگویی های پیامبر اکرم (ص) و بیان آن در مناسبت های مختلف و به صراحت نام قاتل فرزندش حسین (ع) را بردن ، در کتاب های تاریخی و حدیثی شیعه و سنی وجود دارد.
جایگاه و منزلت امام حسین علیه السلام در نزد معاصران خویش
موقعیت معنوی و اجتماعی ممتاز امام حسین (ع) تنها در میان مردم حجازو کوفه که سال ها آن حضرت با آنان زندگی کرده بود به چشم نمی خورد بلکه حسین بن علی (ع) ازچنان موقعیت و منزلتی در میان مسلمان عصر خویش و اشراف و بزرگان شهرهای مختلف برخوردار بود که نظیرش را نمی توان در هیچ یک از معاصران و همتایان وی یافت .
جایگاه و منزلت امام حسین علیه السلام نزد پیامبر صلی الله علیه و آله
عنایت ویژه و اظهار محبت های فراوان پیامبر (ص) به امام حسین (ع) بر همه اصحاب و مردم نمایان بود و پیامبر می کوشیدبا جملات و تعابیر متعدد و رفتارهای مختلف مردم را از علاقه خود به حسنین (ع) آگاه کندتا شاید جلوی بی مهری ، ستم ها و حق کشی هایی را که در آینده نزدیک در حق اهل بیتش روا خواهند داشت گرفته و مسلمانان را به تلاش در حمایت ازخاندان وحی و پیروی از سیره آنان وادارد و این مسئله دراخبار فراوان منابع حدیثی شیعه و سنی از رسول خدا (ص) به خوبی نمایان است . این روایات سه دسته اند اول سخنان رسول خدا (ص) در باره مقام و موقعیت اهل بیت (ع) دوم احادیثی د باره مناقب و جایگاه حسنین (ع) از نظر پیامبر (ص) و سوم روایات در خصوص منزلت و مقام حسین (ع) از منظر رسول اکرم (ص).
سیری در زندگانی امام حسین علیه السلام در زمان خلافت امیرالمومنین علیه السلام و امام حسن علیه السلام
حسین بن علی (ع) در سه نبرد جمل ، صفین و نهروان و تمام صحنه های سیاسی و نظامی حضورفعالانه داشت و در عصر پیشوایی و امامت ده ساله امام حسن (ع) وجریان صلح با معاویه وواگذاری حکومت به وی کاملا با مواضع و سیاست های برادر موافق بوده و از آنها دفاع می کرد