کاوشي پيرامون فرزندان امام حسن عسکري عليه السلام و اعتبارسنجي يک امامزاده منسوب به ايشان
در ايران اسلامي، امامزادگان بسياري مدفون هستند و از جمله مباحث مطرح در اين زمينه، صحت انتساب آنان به امامان عليهم السلام مي باشد. در اين مورد، کاوش هايي نيز صورت گرفته است. اين نوشتار با روش توصيفي- تحليلي، درصدد راستي آزمايي يک امامزاده منسوب به امام حسن عسکري عليه السلام در ايران است.
اين جستار با بررسي و کاوش در متون کهن انساب نگاري و فضايل نگاري ائمه عليهم السلام، اثبات مي کندکه امام حسن عسکري عليه السلام فرزندي به جز امام مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف نداشته است.
زمانه شناسي روزگار حيات آن حضرت نيز اثبات مي کند که امام عليه السلام از سامرا خارج نشده است.
در پايان اين نوشتار نظر کساني که بر اين باورند، امام حسن عسکري عليه السلام به ايران مسافرتي داشته و امامزاده اي را به ايشان منتسب مي کنند؛ رد خواهد شد.
تحليل نظريه شهادت امام مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف از ديدگاه روايات
اين نوشتار در پي بازنمايي يکي از ديدگاه هاي مربوط به پايان زندگي امام مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف است؛ ديدگاهي که به استناد برخي سخنان و روايات، پايان زندگي حضرت را «شهادت» دانسته است. اين ديدگاه بر رواياتي مبتني شده که به صورت کلي فرجام پيشوايان معصوم عليهم السلام را شهادت دانسته و نيز برخي سخنان که در باب چگونگي شهادت وي نکاتي به ميان آورده اند.
بررسي ها ضمن ناتمام دانستن اين روايات و حکايات براي استدلال به شهادت امام مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف، با توجه به تفاوت هاي بنيادين بين دوران يازده امام نخست و آخرين امام، بر اين اتفاق دليلي نمي بيند؛ زيرا شان تلاش هاي فراوان صالحان در برپايي زندگي اي بر پايه عدل و امنيت از سويي و رشد خرد انسان ها از سوي ديگر، اصولا، انگيزه اي براي از بين بردن منجي موعود را بر جاي نمي گذارد.
اين پژوهش، با تحليل مستندات اين ديدگاه، در پاسخ به اين پرسش که چگونه مي توان ديدگاه شهادت مهدي موعود عجل الله تعالي فرجه الشريف را نقد کرد؛ کوشيده است روايات مطرح را از نگاه منبع، سند و محتوا بررسي کند.
ره آورد اين بررسي آن که مستندات بر شهادت آن حضرت ناکافي است و از آن جا که روال معمول فرجام انسان ها، مرگ طبيعي است؛ وقتي نتوان با دليل قطعي شهادت را اثبات کرد، ناگزير فرجام زندگي آن امام همام- متفاوت از فرجام زندگي پدران بزرگوارشان که شهادت بوده است؛ مرگ طبيعي است.