سخنرانی روز شهادت امام رضا (علیه السلام)

روز شنبه مورخ 25 شهریور ماه 1402 و مصادف با سالروز شهادت حضرت ثامن الحجج علی بن موسی الرضا (علیه السلام) مراسم عزاداری امام هشتم در مسجد جامع ازگل با سخنرانی حضرت «آیت الله صدیقی» برگزار گردید؛ مشروح این جلسه تقدیم حضورتان می گردد.
ستایش مأمون توسط امام رضا علیه السلام!

آیا امام رضا(ع) پس از پذیرش منصب ولیعهدی، در میان جمع، مأمون را مورد ستایش قرار داد؟
قبله حاجات

برگرفته از کتاب ثقات ج 8 ص 457
امام رضا علیه السلام دوای دردها

برگرفته از کتاب «کتاب الثقات» ج 8 ص 457
امام رضا علیه السلام و نوکری جبرئیل

برگرفته از کتاب «تاریخ الإسلام و وفیات المشاهیر الأعلام» ص 271
دریای فضائل

برگرفته از کتاب «نزهة الجلیس و منیة الأدیب الأنیس» جزء 2 ص 105
تقیه در اسلام و فلسفه تقیه امام رضا علیه السلام با تکیه بر آیات و روایات

آیین مقدس اسلام یک آیین فطری است. مسألة أخذ میثاق که بارها در قرآن مجید (از جمله الحدید/8) وارد آمده، به همین نکته اشارت دارد. شایان ذکر آنکه، جمیع احکام شرع مقدس اسلام، اعم از احکام تکلیفی که بر اساس اقتضاء و تخییر جعل شدهاند و احکام وضعی که قراردادهای الهی در زندگی عادی بشر میباشند، معالیل مصالح و مفاسد میباشند؛ یعنی اگر کسی واجبی از واجبات دینی را امتثال نماید، به مصلحتی عاجل یا آجل دست یابد و به عکس اگر انسان مکلفی از ارتکاب حرامی از محرمات شرعی باز ایستد، از مفسدهای دنیایی یا اخروی نجات یابد. در احکام وضعی نیز داستان از همین قرار است؛ یعنی اگر کسی مثلا از راه ازدواج شرعی تشکیل خانواده دهد و دارای اولادی گردد، به مصلحتی دست یافته باشد، لیکن اگر از راه هوای نفس رود و از شیطان پیروی نماید و از راه غیر مشروع صاحب اولادی گردد، گرفتار مفسدهای میشود. تقیه نیز که یکی از احکام شرع مقدس اسلام است، از این قانون مستثنا نمیباشد. چه اگر کسی در صورت وجوب تقیه بدان عمل نکند، به خود و دین اسلام زیان رساند و نیز اگر به تقیه عمل کند، به مصالح دست یابد و دین را از خطر برهاند. نویسندة مقاله در این جستار کوشش نموده تا حقیقت و ماهیت حکم تقیه که یکی از احکام دین مبین اسلام است، بیان نماید و تا حدودی به فلسفۀ این حکم اشارت کند و نقش معصومان (ع) و به خصوص امام رضا (ع) را در بیان و تبیین این حکم بسیار مهم الهی نشان دهد.
گونههای مقابله با فرقههای کجاندیش در سیره امام رضا علیه السلام

مسلمانان پس از رحلت رسول اعظم(ص) و با توسعه سرزمين هاي اسلامي به فرقه هاي گوناگون تقسيم شدند و به تدريج انحرافاتي در عقايد آنها پديدار شد. ائمه عليهم السلام که جانشينان رسول خدا(ص) در ميان امت اسلامي هستند، به مقابله با اين انحرافات پرداختند و در زمان هاي مناسب، عقايد نادرست ايشان را بيان فرموده، مطلب حق را ادا مي کردند. امام رضا(ع) که در دوران خلافت مأمون (از طرفداران مکتب اعتزال) در پايتخت زندگي مي کردند، با فرقه هاي مختلف مواجه بودند، از جمله آنها فرقه هاي واقفيه، غلات، متصوفه، معتزله،مجبره و مفوضه بودند که اين مقاله به بيان شيوه مقابله آن حضرت با اين فرقه ها پرداخته است.
مهدویت در واقفیه و موضعگیری امام رضا (ع)

با مطالعه تاریخ فرقههای اسلامی، میتوان به این مطلب پی برد که همة آن فرقهها در طول حیات فرهنگی و سیاسی خود با یکسری انشعابات روبهرو بودهاند. در این مقاله، به این مطلب پرداخته شده است که مذهب شیعة اثناعشری نیز همانند دیگر مذاهب اسلامی با انشعاباتی روبهرو بوده است. بیشتر آن گروههای انشعابی از جریان مهدویت، سوء استفاده نمودهاند. یکی از موارد مهم آن انشعابها، فرقه واقفیه با ادعای مهدویت برای امام هفتم (ع) است. این جریان انحرافی در مدتی کوتاه، شبهاتی را در مسأله مهدویت پدید آوردند. از جانب دیگر امام رضا (ع) و برخی یاران آن حضرت، برابر این گروه به مبارزه برخاسته، شبهات آنان را به گونهای مناسب پاسخ دادند و از فتنهانگیزی آنان جلوگیری نمودند.
مبانی، اصول و روش امام رضا علیه السلام در دفاع از مذهب امامیه

تا قبل از امامت حضرت امام رضا(ع) غالباً مسائل مربوط به امامت، در ميان خواص و محافل علمي شيعي مطرح ميشد، اما حضرت رضا(ع) با مناسب ديدن شرايط و در نظر گرفتن مصالح جامعه شيعي، به شکل آشکار و بدون هيچ پروايي به علني کردن مفهوم امامت مبادرت ورزيدند. به عنوان نمونه هنگاميکه امام در مرو حضور داشتند، خطبهاي در باب امامت و امام ايراد کردند که ميتوان از آن به «منشور امامت» ياد کرد. حضرت رضا(ع) در آن خطابه، امامت را امري بسيار خطير و والا دانسته و براي اثبات اين امر به داستان ابراهيم(ع) اشاره کردند که وي پس از مقام نبوت و خلَّت ـ به مقام خليل نائل آمدن ـ در مرحله سوم و پاياني از عمرشان به امامت رسيدند.
روشهای دیگر امام در دفاع از مذهب امامیه را میتوان در سرفصل هایی همچون: تبیین امامت برپایه قرآن کریم، برشمردن ويژگيهاي امام، اشاره به نحوه انتخاب امام، اشاره به جريان امامت پس از رحلت پيامبر(ص) اشاره به حقانيت خود، مناظرههاي علمي و پاسخهاي مستدل و نیز وجوب اعتقاد به ولايت و امامت به بحث گذاشت.
از سوی دیگر، تفکر «وقف» که از زمان امام هفتم (ع) آغاز شده بود از یک سو و ایجاد زمینه برای شبهههای مختلف موجب تردید در بین شیعیان میشد و تمهیدات و زمینه سازی لازم را توسط امام هشتم(ع) میطلبید. همین امور، تأکید بر ولادت و امامت امام جواد(ع) را در رفتار و گفتار پدر بزرگوارشان فراوان ساخته است. با بررسی سرفصلهای فوق و تبیین و تحلیل آن ها، تلاش خواهیم کرد مبانی، اصول و روشهای امام رضا (ع) را در دفاع از مذهب امامیه تشریح نماییم.
رنجها و مصیبتهای اواخر عمر حضرت زهرا سلام الله علیها 2

سیّد بن طاووس از علی بن اسباط از امام رضا (ع) روایت کرده که: مردی از برمکیها به علی بن موسی الرضا (ع) عرض کرد: دربارهی ابوبکر چه میفرمایی؟ حضرت پاسخ داد: سبحان الله و الحمدالله و الاله الا الله و الله اکبر، پرسشگر، پافشاری کرد تا مامام پاسخ دهد آن حضرت فرمود: مادر درستکار […]
مدیریت زمان

سؤال: یک مادر چه طور میتواند توازنی بین رسیدگی به فرزند خود و حقوق خودش و نیازهایی که دارد و رفتارهایی که باید انجام دهد و به آن علاقه دارد، برقرار کند؛ به طوری که در هیچ کدام از وظایف خود کوتاهی نکند؟ آیا مادر باید تمام وقت، در خدمت بچّه باشد یا میتواند به […]