برچسب: علی بن الحسین علیه السلام

فرازمندی های قرآن در دعای ختم قرآن امام سجاد(علیه السلام)

قرآن کتاب روشنی و روشنی آفرین، کتاب زندگی و زندگان، با انسان سخن می گوید و او را با فراز و فرود خود، بالا و پایین می برد. امامان معصوم علیهم السلام که ناطقان به حق قرآن کریم اند، در توصیف و تفسیر این کتاب عظیم کم نگذاشته اند و در فرصت های مناسب به تبیین معارف آن پرداخته اند.

تجلی قرآن در سیره عملی امام سجاد(علیه السلام)

روایات بسیاری از پرستش خدا،زهد وعبادت،محاسبه نفس،عفو و گذشت،نرم خویی و مهربانی،احسان ونیکی،سخاوتمندی،دستگیری مستمندان،پرهیزکاری و…امامسجاد (علیه السلام) گفته و برصفات و رفتارهای اخلاقی ایشان تاکید بسیار شده است.او مظهر تمام کمالات غیر متناهی الهی و به حق ((خلیفة اللّه))در روی زمین و در همه عوالم وجود بود.اینک گوشه ای از سیره عملی آن امام را مورد بررسی قرار می دهیم.

تجربه تفسير و امام سجاد (ع)

یکی از اقسام مهم تجزیه دینی، تجزیه «تفسیری» است. این مقاله با روشی توصیفی_تحلیلی، این قسم از تجارب دینی را با تأمل بر نیایش های امام سجاد علیه السلام، بررسی و محورهای اساسی بینش آن امام بزرگوار درباره ی این قسم از تجارب را تحلیل و تبیین می کند. در این مقاله تأثیر و تأثر دو جانبه تفسیری و احوال و عواطف آدمی، ارتباط تجزیه تفسیری با برخی از آموزه های اصلی اسلام، از جمله توحید افعالی و اسمای الهی از منظر امام سجاد علیه السلام مورد بررسی قرار گرفته است و برای تأیید، نمونه های متعددی از فرازهای مناجات های گوناگون امام سجاد علیه السلام نقل شده است.

قرآن، از چشم‏انداز صحیفه سجّادیّه

مسلّم است که ائمّه معصومین علیهم‏السلام به عنوان راسخون در علم، رسالت تبیین و تفسیر آیات قرآن کریم را به عهده داشتند، به طورى که در مراحل مختلف زندگى پربارشان همواره سعى در تبیین آیات الهى به شیوهاى مختلف مى‏نمودند. امام سجّاد علیه‏السلام یکى از آن بزرگوارانى است که به تفسیر کلام وحى و ارائه آموزه‏هاى قرآنى در قالب دعا و نیایش پرداختند؛ به طورى که اگر در قالب دعا از خداوند چیزى را طلب مى‏کردند، همانى است که خداوند متعال در قرآن کریم وعده آن را به نیکان داده است، و اگر اجتناب و پرهیز از امرى را مى‏طلبیدند، همانى است که آن قادر متعال در کلامش آن‏را نهى فرموده است. این نوشتار در پى بررسى جلوه‏هاى آشکار و نهان آیات الهى در نخستین دعاى امام سجّاد علیه‏السلام است که در صحیفه سجّادیّه با عنوان «فى‏التمحیدلِلّهِ عزَّوجَلَّ» آمده است.

فروغ قرآن در نگاه امام چهارم

چه خوش است صوت قرآن ×××ز تو دلربا شنيدن
به رخت نظاره كردن ×××سخن خدا شنيدن
قرآن نمونه كامل آميختگى اعجاز تكوين و تشريع است . كتابى است كه بشريت توان آوردن همانندى براى آن نداشته و دستورات و جامعيت آن، هر انديشمند حكيم را به خضوع و ستايش وامى‏دارد . هر قدر انسانها از صفاى روحى و طهارت معنوى بهره‏مند باشند، مى‏توانند جلوه‏هايى از جمال دلربايش را شهود كنند همان‏سان كه قرآن مى‏فرمايد: «لايمسه الا المطهرون‏» (1)
از آنجا كه خاندان عصمت و وحى برگزيدگانى هستند كه طبق آيه «تطهير» در اوج پاكى و قداست قرار گرفته و از هر گونه پليدى بدورند، تمام جانشان مستغرق در قرآن مجيد شده و شايسته‏ترين انسانهايى مى‏باشند كه تفسير روشن آيات الهى را فرا راه تشنگان حقيقت قرار مى‏دهند . يكى از اين منظومه نورانى، سجاد آل محمد زين العابدين عليه السلام است . در اين مقال، با نگاهى گذرا سخنان نورانى‏اش را درباره قرآن مى‏نگريم . بدان اميد كه جرعه نوش معارف قرآنى با جام عترت باشيم .