آیا در میان علمای اهل سنت، کسی هست که حدیث غدیر را به همان اعتبار شیعیان، معنا کند؟

درست است که حدیث غدیر در میان شیعه و سنی ثابت شده است و میان فریقین متواتر؛ اما بحث اصلی بر روی دلالت حدیث غدیر است. چه آنکه شیعیان این حدیث را بر امامت و وصایت امیرمؤمنان معنا می کنند و اهل سنت، آن را صرف دوستی با حضرت تعبیر می کنند؛ هرچند به آن هم ملتزم نشده و دشمنان علی علیه‌السلام را از اصحاب پیغمبر می خوانند! حال سؤال اینجاست که آیا از علمای اهل سنت هم کسی وجود دارد که قائل به این معنا باشد؟

اگر اسلام در روز غدیر کامل شد، چرا معارف دینی به دست اهلبیت تکامل میافت؟

يكي از دلايل شيعه در بحث ضرورت وجود امام، اين است كه: «با توجه به اينكه پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، در مدت كوتاه عمر رسالتش، موفق به بيان همه احكام و معارف دين نشد، به ناچار بايد از جانب خدا، جانشين يا جانشينان معصومی، پس از پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله به مردم معرفي می شدند تا حقايق ناگفته دين را به مردم ابلاغ كنند. آيا اين دليل، با آيه «اليَومَ اَكمَلتُ لَكُم دينَكُم…» منافات دارد، زيرا اين آيه، بر اكمال دين و اتمام نعمت هدايت الهي در آخر عمر شريف پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله دلالت مي كند»! ما در این نگاره سعی داریم به این شبهه پاسخ گفته و از ساحت مقدس اهلبیت رسول خدا علیهم‌السلام دفاع کنیم.

تواتر حدیث منزلت

برگرفته از کتاب «قطف الأزهار المتناثرة فی الأخبار المتواترة» ص 281