عقد – ثقلین

اجازه دوران عقد

آيا در دوران عقد ـ كه دختر در خانه پدر و مادر زندگى مى كند ـ براى بيرون رفتن از خانه اجازه شوهر لازم است؟

آيا صيغه عقد، در صورتى كه بعدا رضايت پدر جلب شود، درست است و آن دختر محرم و همسر شرعى آن پسر محسوب مى ‏شود؟

اگر دختر بگويد: پدر و مادرم رضايت قلبى به ازدواج دارند؛ آيا مى ‏توان ـ بدون اذن پدر ـ با وى ازدواج كرد؟

آيا در ازدواج با دختر باكره، اجازه پدر يا جد پدرى واجب است و اگر بدون اجازه عقد بخوانند، عقدشان باطل است؟

آيا زن مى تواند در عقد شرط كند كه شوهر بر او ولايت نداشته باشد و بدون اجازه او از خانه بيرون رود؟

اگر در عقد موقّت، شوهر مدت را ببخشد، آيا مهرى بر عهده او است؟

اگر زن در عقد موقّت تمكين نكند، آيا مى تواند مهريه خود را از شوهر مطالبه كند؟

اگر بعد از عقد ازدواج، معلوم شود كه مرد عيبى دارد كه زن مى تواند عقد را فسخ كند؛ آيا در اين هنگام حق مطالبه مهريه را دارد؟

اگر بعد از ازدواج، معلوم شود كه زن عيبى دارد كه شوهر مى تواند عقد را فسخ كند؛ آيا زن هنگام فسخ عقد حق مطالبه مهر را دارد؟

آيا زن مى تواند پيش از خواندن عقد موقّت، مهريه خويش را ببخشد و خطبه عقد را بدون ذكر مهريه بخوانند؟

دخترى را يك بار با 500 هزار تومان و پس از چند ماه با مهريه سى سكه بهار آزادى عقد مى خوانند؛ كدام مهريه بر عهده پسر است؟

آيا عقد و نكاح معاطاتى نيز جايز است؟ به عنوان مثال پسر انگشترى را در دست دختر كند، به قصد اينكه همسر يكديگر شوند، بى ‏آنكه صيغه عقد بخوانند؟

فرق عقد موقت با زنا در چيست؟

آيا زن و مرد مى ‏توانند خودشان صيغه ازدواج را به فارسى بخوانند، يا اينكه بايد وكيل بگيرند تا عربى خوانده شود؟