برچسب: عرش

وجوه و مصاديق واژه‌هاى «ماء» و «سماء» در قرآن

معانى واژه‌هاى «ماء» و «سماء»، در اين مقاله مورد بررسى است. «ماء» در قرآن، در دو بُعد مادّى و معنوى مطرح شده است. در بعد مادى، مصاديقى مثل آب نوشيدنى، باران و نطقه؛ و در بعد معنوى، مصاديقى مثل: حامل عرش الهى، پاداش استقامت در راه حق و مايه تأليف قلوب دارد.
كلمه «سماء» نيز در اصل به معناى رفعت و بلندى است. در قرآن، اين كلمه نيز دو بُعد مادّى و معنوى دارد: مادّى يعنى آسمان كه همگان مى‌بينند. معنوى، مانند غيب و ملكوت.

عرش الهى

اين كه قرآن مى فرمايد: «وَكانَ عَرشُهُ عَلَى الْماء» عرش الهی بر آب واقع شده، چه معنايى دارد؟