امان نامه برای عباس و برادرانش
خوارزمی گوید: چون نامه را پیچید و مهر زد، مردی به نام عبد الله بن ابی المحل به ابن زیاد گفت: ای امیر! وقتی علی بن ابی‌طالب در کوفه نزد ما بود، از ما خواستگاری کرد و ما دختر عموی خود امّ البنین دختر حزام را به همسری او دادیم و از او چهار پسر […]
نامه‌های کوفیان به یزید و ورود ابن زیاد به کوفه
عبدالله بن مسلم، عمارة بن عقبه و عمر بن سعد، به یزید نامه نوشتند که مسلم بن عقیل به کوفه آمده و پیروان حسین (ع) با او بیعت کرده‌اند. اگر کوفه را می‌خواهی، مردی قوی برای آن بفرست. ابن اعثم گوید: به عبید الله بن زیاد چنین نوشت: پیروان من از اهل کوفه به من […]
دوران معاويه و علت شکل گیری حادثه عاشورا به سبب اوج گیری جریان نفاق
با گذشت حدود بيست سال از حكومت معاويه بر سرزمين هاى اسلامى و بر اثر اين گمراهى دينى كه با نيرنگ و ارعاب به موفقيت كامل نايل شد، عموم امّت اسلامى مشروعيت حكومت بنى اميه را تأييد كردند و فريفته اش گشتند. امويت و اسلام، در انديشه مردم چنان به هم آميخت كه به تصور آنان قيام بر ضد حكومت اموى، قيام بر ضد اسلام بود!از اين رو، براى جدا ساختن امويت از اسلام در ذهن و دل مردم، ناگزير بايد خونى كه كمال قداست را نزد مسلمانان داشت، در مسلخ رويارويى با بنى اميه بر زمين مى ريخت؛ و چنين خونى جز خون فرزند پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلم و سرور جوانان بهشت يعنى حضرت اباعبدالله الحسين صلى الله عليه و آله و سلم نبود. معاويه خود پيامد اين واقعيت را به خوبى درك مى كرد و از اين رو تا آن جا كه مى توانست از آن دورى مى جست.
چگونگی رابطه ی خلافت عمر بن خطاب و عثمان با جریان نفاق
عمر بن خطاب پس از ابوبكر و با تعيين وى، بر مسند خلافت تكيه زد؛ و همان سياستى را كه او و ابوبكر در دوران خلافتش اعمال مى كردند ادامه داد. بر طبق اين سياست، از سويى اهل بيت به ويژه و بنى هاشم عموماً زير فشار اجتماعى، سياسى و اقتصادى قرار گرفتند؛ و دست بنى اميه در اشغال پست هاى فرماندهى و حكومت ولايات باز گذاشته شد. او و عثمان در اين سياست از ابوبكر هم پيشى گرفتند.
چگونگی تولد جریان سقیفه از دامن حزب نفاق
آن چه از سقيفه اهميت دارد، نتايج آن است. بنابر دلايل و شواهد فراوان تاريخى، آن طور كه بسيارى از مورخان مى پندارند، اجتماع سقيفه اتفاقى نبود. بلكه دلايلی وجود دارد كه نشان می دهد خود حزب سلطه(حزب نفاق) براى برپايى چنين اجتماعى با برانگيختن و تحريك به طور دقيق برنامه ريزى كرده و رهبرى آن همه مقدمات لازم را براى پيروزى خود فراهم ساخته بود.
حزب اموى و جایگاه آنان در جریان نفاق
بيش تر اموى ها در ماجرای فتح مکه بر ستيز و دشمنى خود عليه اسلام پاى فشردند، تا آن كه پرچم هاى فتح اسلامى در برابرشان ظاهر شد؛ و آن ها در شمار آزادشدگان قرار گرفتند. اموى ها پس از شكست در فتح مكّه به اسلام درآمدند ولى دل هايشان هرگز به اسلام تمايل پيدا نکرد. حقيقت نفاق و اصرار اينان بر كفر، از واقعيت هاى مسلم تاريخ است كه هيچ منصفى در آن ترديد نمى كند. شواهد اين واقعيت آشكارتر از آن است كه با تأويل هاى حق گريزان و حقيقت ستيزان قابل انكار باشد.
منافقان اهل كتاب و تاثیرات آنان در مساله نفاق
اهل کتاب در ايجاد و توسعه جريان نفاق و حزب سلطه چه نقشی را ايفا کردند؟؟
آيا اگر اهل کتاب نبودند برنامه واهداف جريان نفاق و حزب سلطه به نتيجه ميرسيد؟؟
سرحلقه اولیه ایجاد جریان نفاق در اسلام
براى اثبات اين موضوع كه گروهى از صحابه در دايره نفاق قرار مى گيرند، همين بس كه بدانيم اينان در كارى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم مقرر داشته بود، ايجاد مانع مى كردند، چنان كه خداى متعال مى فرمايد:«وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ تَعالَوْا إِلى ما أَنْزَلَ اللَّهُ وَ إِلَى الرَّسُولِ رَأَيْتَ الْمُنافِقِينَ يَصُدُّونَ عَنْكَ صُدُوداً» و چون به ايشان گفته شود: «به سوى آنچه خدا نازل كرده و به سوى پيامبر [او] بياييد؛ منافقان را مى بينى كه از تو سخت روى برمى تابند.
جريان نفاق و سر آغاز آن در تاریخ اسلام
جريان نفاق چگونه در جامعه اسلامى آغاز گرديد؟ و آيا اين جريان در جايى از تاريخ زندگى مسلمانان پايان پذيرفته است؟
يك نظريه مشهور مى گويد: «جريان نفاق با مهاجرت پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم به مدينه و تشكيل دولت اسلامى در اين شهر آغاز شد.»؛ و اين جريان تا واپسين روزهاى زندگى پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم ادامه يافت.
دفاع امام حسن علیه السلام و امام حسین علیه السلام از ولایت 3
شیخ طبرسی روایت کرده است: عمر بن خطاب بر منبر رسول خدا (ص) بر مردم خطبه می‌خواند. در خطبه‌اش چنین گفت که او از مؤمنان بر خودشان سزاوارتر است. حسین (ع) از گوشه‌ی مسجد به او خطابکرد: ای دروغگو! از منبر پدرم رسول خدا پایین بیا، نه منبر پدرت! عمر گفت: به جانم قسم که […]
معاویه: من از خلیفه دوم [عمر] برتر هستم!
سلفی های امروز، بدنبال برتر جلوه دادن معاویه، از خلفای اربعه و امیرالمومنین علیه السلام (برای اهل سنت و شیعیان) هستند. در جنگ صفین، بعد از ماجرای حکمیت (با این که امیرالمومنین علیه السلام موافق نبودند) ابو موسی اشعری از طرف سپاه عراق حَکَم شد. شایان ذکر است وی پدر همسر عبدالله بن عمر بود. […]
امام حسين(عليه السلام) در عصر خلفاء
در دوران ابوبكر اهل بيت (عليهم السلام)از جمله امام حسن و امام حسين(عليهما السلام) در فاجعه غم انگيز رحلت نبى اکرم(صلى الله عليه وآله)مى سوختند و غم و اندوه اين مصيبت جانكاه بر دل هايشان سايه افكن شده و به تجهيز پيكر پاك برجسته ترين پيامبرى که تاريخ بشر سراغ داشت، مشغول بودند که حادثه […]
امام حسين علیه السلام در عصر دولت علوى
حكومت خلفاى سه گانه، با کشته شدن عثمان خاتمه يافت و بدين وسيله بيست و پنج سال رنج و محنت ناشى از کنار نهادن امام اميرمؤمنان على بن ابى طالب(عليه السلام)از عرصه سياسى و اجتماعى مسلمانان، پايان پذيرفت. مسلمانان به يقين پى بردند که امام على (عليه السلام) تنها رهبرى است که مى تواند اميد […]
امام حسن (علیه السلام)در دوران خلفا
در دوران ابوبكر و عمر با رحلت جانسوز پيامبر عظيم الشأن اسلام، عصر رسالت سپرى و دوران امامت، به پيشوايى على ابن ابى طالب (علیه السلام)که رسول اکرم (صلى الله عليه وآله)وى را براى پذيرش مسئوليت هاى انقلاب الهى مبارك و رهبرى الهى مسلمانان، تعيين کرده بود، آغازشد. اين مسئوليت ها را خداوند با مزيد […]