بستند چو بر پشت شتر، محمل زينب

بستند چو بر پشت شتر، محمل زينب بگْريست دل سنگ، به حال دل زينب    گويي به غم و محنت و اندوه سرشتند از روز ازل، طينت و آب و گِل زينب    بر نوك سنان بود سر شاه، شب تار شمعي كه بُدي روشن از او، محفل زينب    گويند دهد ميوه‌ي شيرين، شجر […]