آیا واقعاً فدک هدیه پیامبر بود؟

در کتب اهل سنت، نوشته شده، زمانی که فاطمه آمد تا سند فدک را از ابوبکر بگیرد، او چنین گفت: «پیامبران چیزی را به ارث نمی گذارند». اما شیعه اعتقاد دارد که این باغ، در زمان حیات رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله از آن فاطمه زهرا سلام الله علیها بوده است؛ بدین گونه که فدک بر طبق دستورات خداوند، از اموال شخصی پیامبر شده بود و پیامبر نیز به امر خدای تبارک و تعالی، فدک را به فاطمه زهرا سلام الله علیها هدیه داد. بنابرین شیعه مدعی است، خلیفه به دروغ مال شخصی دختر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله را به ارث تبدیل کرد تا بتواند غصب خود را به گونه ای توجیه کند! حال سؤال اینجاست که آیا برای هبه بودن فدک، مدرک مستحکمی از اهل سنت را در اختیار داریم؟

ديدگاه اهل سنت در رابطه با آيه «اطاعت» چيست و چه نقدى بر آن وارد است؟

آیه «اطاعت» یا همان «اولی الامر» از جمله آیاتی است که در آن معرکه آراء را مشاهده می نماییم! شیعه بر اساس دلایل متقن و روایات پر تعداد، مصداق آیه را امیرمؤمنان علیه‌السلام تلقی می کند؛ اما در مقابل اهل سنت برای مقابله با آن، نظرات متشتتی را از خود بروز داده اند، که در این وجیزه، سعی در رد یکایک این نظریان داریم.

آیا واقعاً آیه تطهیر در جهت تعلیل احکام نساء پیغمبر است و به آل عبا ربطی ندارد؟!

وقتی علمای اهل سنت در میان آیاتی که مربوط به همسران پیامبر است، به آیه تطهیر می رسند، می گویند این آیه مربوط به همسران پیامبر نیز می شود و مظمون آن با بیان احکامی که در صدر آیه آمده، مرتبط است. بدینگونه که خداوند می خواهد بگوید ای همسران پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، چنین کارهایی را نباید انجام بدهید چراکه خداوند رجس و ناپاکی را از شما اهلبیت دور کرده است! همچنین اراده در این آیه به معنای اراده تشریعی است، نه تکوینی بنابرین این آیه به هیچ وجه به مدعای شیعه بازنمی گردد و عصمت اهلبیت از آن استخراج نمی گردد. در این وجیزه قصد داریم تا به این شبهه پاسخ کافی و شافی بدهیم.

آیا اهلبیت مجبور به دوری از گناه شده اند؟

درآیه تطهیر آمده که «خداوند چنین می خواهد که هررجس وآلایشی را از شما خانواده (نبوت) ببرد وشما را ازهرعیب پاک ومنزه گرداند» حال سؤال بسیاری این است که آیا این بدان معنی نیست که خداوند جبراً پیامبر و اهل بیتش را از هر ناپاکی و گناهی منزه گردانیده و اهلبیت علیهم‌السلام، اختیار انجام گناه را نداشته اند؟ در این وجیزه سعی شده است تا به این سؤال پاسخ درخوری داده شود. متن پیشرو اقتباسی از کلام علامه سید جعفر مرتضی عاملی در کتاب اهلبیت و آیه تطهیر است.

با اینکه نص آیه تطهیر، دوری اهلبیت از کارهای زشت است؛ چه طور عصمت را از آن اتخاذ می کنید؟

برخی گویند: «مراد تطهير در آيه شريفه «انما يريد اللّه ليذهب عنكم الرجس اهل البيت و يطهركم تطهيراً»، پاكيزگى و دورى از كارهاى زشت است نه عصمت، و الّا لازمه اش ثبوت عصمت براى جميع مؤمنين است. پس چرا شيعيان از آن استفاده معصوم بودن اهل بيت مى كنند»؟ این شبهه که به اصل استناد شیعیان از این آیه بازمی گردد، در این وجیزه پاسخ داده می شود.

آیا آیه تطهیر، پس از غیبت صغری وارد ادبیات تفسیری شیعه شده است؟

برخی می گویند: تفسير آيه تطهير به عصمت براي اهل‌بيت علیهم‌السلام، از قرن سوم و پس از غيبت صغري وارد ادبيات تفسيري شيعه شده است؛ بدین معنا که تا قبل از آن، برای اثبات عصمت اهل بیت مطهر اسلام، به این آیه استناد نمی شد! بنابرین، شیعه برای حجیت بخشی به کیش خود، دست به چنین استنادی زده است! این شبهه از سوی بعضی از منکرین فضایل اهلبیت علیهم‌السلام، نقل شده است که ما در این وجیزه سعی نموده ایم، این مطلب را در گیشه نقد قرار دهیم.