جواز برگزاری جشن میلاد نبی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) – حلبی شافعی
برهان الدین حلبی شافعی از علمای قرن هشتم هجری با تایید و جواز برگزاری جشن میلاد نبی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) از قول هیتمی چنین نقل می کند که احتفال بدعتی حسنه است که مستحب بودن بدعت حسنه نیز امری اتفاقی است. لذا برگزاری جشن میلاد نبی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) مستحب است.
جواز برگزاری جشن میلاد نبی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) – محمد عمر سربازی
مولوی محمد عمر سربازی از علمای اهل سنت ایران، در جواز جشن میلاد نبی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم می گوید: جلسه ای که به مناسبت میلاد پیامبر و یا صحابه برگزار می شود اگر در آن مجلس معصیت صورت نگیرد، از فرائض بوده و فی نفسه جایز و مندوب است.
جواز برگزاری جشن میلاد نبی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) – سیوطی (1)
سیوطی در جواز برگزاری جشن میلاد نبی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) به چند دلیل استناد می کند: اول: حدیث روزه گرفتن روز عاشورا توسط یهود که این مساله سبب شد پیامبر خدا نیز به خاطر شکر از نعمات الهی روزه بگیرد. سیوطی از این حدیث جواز احتفال را ثابت کرده است. دوم حدیث قربانی کردن، رسول خدا برای خود. سیوطی این قربانی را نوعی شکر الهی قلمداد کرده که خدا او را رحمت عالمیان قرار داده است.
جواز برگزاری جشن میلاد نبی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) – قسطلانی (2)
قسطلانی از علمای شافعی قرن نهم در تایید احتفال به میلاد نبی اسلام (صلی الله علیه وآله وسلم) چنین استدلال می کند: وقتی عذاب در شب میلاد نبی اسلام از ابولهب به دلیل خوشحالی او از خبر ولادت پیامبر، برداشته شود، ابولهبی که قران در ذم او سخن گفته است، پس مسلمان موحدی که به خاطر محبت به آن حضرت در روز میلاد اقدام به بخشش و عطا می کند چگونه است؟!
جواز برگزاری جشن میلاد نبی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) – قسطلانی (1)
قسطلانی با تایید جواز احتفال در روز میلاد نبی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) از برگزاری جشن چنین روزی از قدیم الایام گفته و می نویسد: مسلمانان همیشه در ماه میلاد نبی اسلام (صلی الله علیه و آله وسلم) به برگزاری جشن میلاد نبی اسلام اقدام می کردند و صدقه دادن و اظهار سرور و قرائت قران و … از جمله اعمال ماه ربیع الاول بوده است.
جواز برگزاری جشن میلاد نبی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) – مفتی خدانظر
در فتاوای دارالعلوم زاهدان مبنی بر جواز برگزاری جشن میلاد نبی اسلام (صلی الله علیه و آله وسلم) چنین آمده است: انعقاد چنین جلسه ای(برگزاری جشن میلاد نبی اسلام) مستحب و موجب اجر و ثواب است به شرطی که خالی از بدعت باشد.
جواز برگزاری جشن میلاد نبی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) – ابن الحاج
ابن الحاج از علمای مالکی متعلق قرن هشتم در جواز برگزاری جشن میلاد نبی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) چنین استدلال می کند: از فضیلت روزه گرفتن روز میلادنبی اسلام به دست می آید، وقتی وارد این ماه می شویم به اکرام و تعظیم و احترام دیگران اقدام کنیم و به سیره آن حضرت متمسک شویم.
کارگاه «درآمدی بر شیوه پاسخ گویی به شبهات دینی» ـ جلسه دوم
روز دوشنبه مورخ 20 اسفند ماه 1397 دومین جلسه کارگاه «درآمدی بر شیوه پاسخ گویی به شبهات دینی» برگزار گردید؛ در این نشست کارگاهی، استاد حجت الاسلام حمیدرضا شاکرین، کارشناس پاسخ گویی به سؤالات دینی، به آموزش مهارت هایی در زمینه شیوه پاسخ گویی به شبهات دینی پرداختند.
کارگاه «درآمدی بر شیوه پاسخ گویی به شبهات دینی» ـ جلسه اول
روز دوشنبه مورخ 20 اسفند ماه 1397 اولین جلسه کارگاه «درآمدی بر شیوه پاسخ گویی به شبهات دینی» برگزار گردید؛ در این نشست کارگاهی، استاد حجت الاسلام حمیدرضا شاکرین، کارشناس پاسخ گویی به سؤالات دینی، به آموزش مهارت هایی در زمینه شیوه پاسخ گویی به شبهات دینی پرداختند.
آیا قرآن برای مسلمین کافی است؟
برخی قائلند که قرآن کریم، نیازی به امام و احادیث صادره از امام ندارد. از آن رو می گویند: خداوند متعال رسول خود را تنها به ابلاغ آیات قرآن مأمور کرد و او را موظف به تبیین آیات قرآن نکرده است. این شبهه شبهه ای است که از سوی روشنفکران و همچنین از سوی اهل سنت نیز مطرح شده است. برای همین در این وجیزه سعی نموده ایم به این شبهه پاسخ بدهیم.
آیا در میان علمای اهل سنت، کسی هست که حدیث غدیر را به همان اعتبار شیعیان، معنا کند؟
درست است که حدیث غدیر در میان شیعه و سنی ثابت شده است و میان فریقین متواتر؛ اما بحث اصلی بر روی دلالت حدیث غدیر است. چه آنکه شیعیان این حدیث را بر امامت و وصایت امیرمؤمنان معنا می کنند و اهل سنت، آن را صرف دوستی با حضرت تعبیر می کنند؛ هرچند به آن هم ملتزم نشده و دشمنان علی علیه‌السلام را از اصحاب پیغمبر می خوانند! حال سؤال اینجاست که آیا از علمای اهل سنت هم کسی وجود دارد که قائل به این معنا باشد؟
آیا واقعاً فدک هدیه پیامبر بود؟
در کتب اهل سنت، نوشته شده، زمانی که فاطمه آمد تا سند فدک را از ابوبکر بگیرد، او چنین گفت: «پیامبران چیزی را به ارث نمی گذارند». اما شیعه اعتقاد دارد که این باغ، در زمان حیات رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله از آن فاطمه زهرا سلام الله علیها بوده است؛ بدین گونه که فدک بر طبق دستورات خداوند، از اموال شخصی پیامبر شده بود و پیامبر نیز به امر خدای تبارک و تعالی، فدک را به فاطمه زهرا سلام الله علیها هدیه داد. بنابرین شیعه مدعی است، خلیفه به دروغ مال شخصی دختر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله را به ارث تبدیل کرد تا بتواند غصب خود را به گونه ای توجیه کند! حال سؤال اینجاست که آیا برای هبه بودن فدک، مدرک مستحکمی از اهل سنت را در اختیار داریم؟
اگر امیرالمؤمنین علیه‌السلام، آن طور که می گویند، شجاع بودند، چرا حضرت به ماجرای قتل همسرشان واکنش نشان نداده و از حق خود گذشتند؟!
در ماجرای شهادت دختر رسول خدا، سؤال متداولی که بسیاری از مردم سؤال می کنند آن است که با وجود آن که حضرت علی علیه السلام، شیر خدا، فاتح خیبر است و نیز کسی است که گفته می شود در جنگ خیبر درب قلعه را با یک دست بلند نموده که چهل نفر نمی توانستند آن را حرکت دهند؛ چرا در مقابل هجوم مهاجمین سکوت نموده و کوچکترین اعتراضی ننمود و از حق خود گذشت؟ در این وجیزه سعی داریم که قدری از فاطمه زهرا سلام الله علیها و نیز امیر مؤمنان دفاع کنیم.
آیا واقعاً از ظاهر آیه «اولی الامر»، عصمت فهمیده نمی شود؟
برخی سؤال می کنند: در آيه شريفة «يا ايها الذين آمنوا اطيعوا الله و اطيعوا الرسول و اولي الامر منكم فان تنازعتم في شيء فردوه الي الله و الرسول إن كنتم تؤمنون بالله و اليوم الاخر» ، ابتدا امر به اطاعت از خدا، رسول و اولي الامر شده است، اما بعداً فقط خدا و رسول، مرجع حل تنازع معرفي شدهاند نه اولي الامر، كه اين مطلب دليل بر غير معصوم بودن اولي الامر است! حال در این مختصر سعی داریم به این شبهه پاسخ دهیم.