دفاع اهل بیت علیهم السلام از سیره و سخن پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم
بررسی تاریخ حدیث نشان می دهد که احادیث پیامبر اکرم (ص) در زمان حیات طیّبه آن حضرت و نیز پس از رحلت ایشان، از آسیب کج فهمی جاهلان، و جعل و تحریف عالم نمایان جاه طلب، در امان نبوده است. شاهد این مطلب سخنی از امام علی (ع) است که ضمن بیان علّت وجود اختلاف در روایاتی که میان مردم آن زمان رایج و به پیامبر اکرم (ص) منسوب بوده است، تصویر روشنی را از سرگذشت احادیث پیامبر (ص) در آن دوران بازگو می کند: «إِنَّ فِي أَيْدِي النَّاسِ حَقّاً وَ بَاطِلًا وَ صِدْقاً وَ كَذِباً وَ نَاسِخاً وَ مَنْسُوخاً وَ عَامّاً وَ خَاصّاً وَ مُحْكَماً وَ مُتَشَابِهاً وَ حِفْظاً وَ وَهْماً وَ لَقَدْ كُذِبَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ (ص) عَلَى عَهْدِهِ حَتَّى قَامَ خَطِيباً فَقَالَ مَنْ كَذَبَ عَلَيَّ مُتَعَمِّداً فَلْيَتَبَوَّأْ مَقْعَدَهُ مِنَ النَّارِ» «آنچه در بين مردم شايع است هم احاديث حق است و هم باطل، هم راست و هم دروغ هم ناسخ و هم منسوخ، هم عام و هم خاص، هم محكم و هم متشابه، هم احاديثى است كه بخوبى حفظ شده و هم رواياتى كه طبق ظن و گمان روايت گرديده است. در عصر پيامبر (ص) آن قدر به آن حضرت دروغ بسته شد كه به پا خاسته خطبه خواند و فرمود: “هر كس عمدا به من دروغ ببندد جايگاه خويش را در آتش جهنم بايد انتخاب كند”».