همگامی بهائیت ایران با وهابیت در تخریب قبور ائمه بقیع

هشتم شوال هر سال یادآورحادثه ای تلخ برای جهان اسلام ، به ویژه عالم تشیع است، واقعه ای که طی آن قبور اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام و اصحاب پیامبر(ص) به همراه آثارپر ارزش به جای مانده ازروزگارصدر اسلام توسط پیروان فرقه وهابیت تخریب شد، این نوشتار با رویکردی توصیفی ـ تحلیلی به شرح این حادثه و پیامدها و عکس العمل هایی که در جهان اسلام پدید آورد، پرداخته و در ادامه به پاسخ این پرسش اساسی می پردازد که با وجود فضای ضد وهابی در ایران آن روز و تلاش های علما و نیروهای مذهبی در برخورد و ایجاد فشار بر وهابیون، چه عواملی موجب تلطیف این فضا و به محاق رفتن طرح «کمیسیون دفاع از حرمین شریفین» مرحوم مدرس و در ادامه رفع ممنوعیت حج و سپس به رسمیت شناختن و ایجاد روابط دیپلماتیک با حکمت تازه تأسیس آل سعود شد، در این نوشتار نشان داده شده است که مساعی و تلاشهای عناصر بهایی حکومت وقت ایران در این خصوص نقش مهم و اساسی داشته است.
هجوم وهابیان به مدینه منوّره

یکی از اقدامات وحشیانه وهابیان در تاریخ و گذشته سیاه خود هجوم به مدینه منوره در سال 1222ه.ق بود. وهابی ها به سرکردگی «سعود»در صدد تسخیر شهر پیامبر برآمدند. بادیه نشینان اطراف مکّه و مدینه را به اطاعت خود درآورده، آنگاه سپاهی عظیم فراهم ساخته، به سوی هجرت سرای رسول گرامی(صلی الله علیه وآله) گسیل کردند. در این مقاله به برخی از زوایای این حمله و نامهنگاری مردم مدینه به سعود اشاره میشود.
وهّابیت، مبانی فکری و کارنامه عملی

این نوشتار، ترجمه کتاب وهّابیت، مبانی فکری و کارنامه عملی تألیف آیت الله جعفر سبحانی به زبان اردو است، که به نقد برخی افکار وهّابیان و شکلگیری فرقه وهّابیت میپردازد. کتاب مذکور در سیزده فصل تدوین شده است. در فصل اوّل بر ضرورت همسبتگی و پرهیز از اختلاف مسلمانان تأکید شده است. فصل دوم به معرّفی ابن تیمیه بنیان گذار اصلی تفکرات ضدّ شیعی و فردی که محمّد بن عبدالوهّاب افکار سلفی و افراطی خویش را از او گرفته، اختصاص دارد. در فصل سوم چگونگی شکلگیری فرقه وهّابیت واکاوی شده و نقش اندیشه ها و آثار ابن تیمیه در این موضوع برجسته گردیده است. فصل چهارم به تشریح اختلاف هایی که محمّدبن عبدالوهّاب بین مسلمانان انداخت؛ اتّهامهایی که درباره عقایدش به شیعه زده و آن ها را مشرک و بدعتگذار نامید، میپردازد. نگارنده در فصل پنجم و ششم شبهه های وهّابیت در زمینه زیارت قبور ائمّه مؤمنان و شرک خواندن کار شیعیان را مطرح کرده و منافات نداشتن آن با توحید را ثابت میکند. در فصل هفتم یکسان بودن زن و مرد در احکام اسلامی وارسی شده و منع شرعی نداشتن زیارت برای زنان اثبات گردیده است. در فصل هشتم استحباب زیارت قبر پیامبر اسلام و مباح بودن سفر برای آن، براساس مستندات شرعی ثابت میشود. فصل نُهُم با عنوان حقیقت مرگ و برزخ در آموزههای قرآن و سنّت، به اثبات باقی ماندن حقیقت انسان پس از مرگ، حیات و شعور داشتن او مخصوصاً افرادی همچون: پیامبر اسلام و ائمّه معصومین و در نتیجه: صحّت توسّل به آنان در زمان رحلت ظاهری شان میپردازد. در فصول دَهُم و یازدهم سلامت و جواز توسّل به اولیای الهی براساس مستندات قرآنی و روایی و سیره انبیای الهی و ذکر نمونههایی از آن بیان گردیده است. نویسنده در فصل دوازدهم ثابت میکند اولیای الهی از آن جا که دارای مقام های معنوی هستند، میتوانند در برخی امور عالَم تصرّف و نقش آفرینی کنند. بررسی محدوده شفاعت شافعین در روز قیامت و پاسخ وهّابیت در این زمینه، از دیگر مطالب فصل سیزدهم محسوب میشود.
وهابیت و کشتار مسلمانان

بعد از هم پیمانی محمد بن عبدالوهاب با محمد بن سعود، با دو سلاح تکفیر و شمشیر دست به غارت و کشتن مسلمانان زدند که در این مقاله به برخی از جنگها و جنایات آل سعود و محمدبن عبدالوهاب و چگونگی تصرف مکه توسط آنها اشاره دارد.
وهابیت و تخریب قبور

یکی از عقائد وهابیت، نهی از بناء بر قبور و لزوم تخریب بناهای قبور میباشد این اعتقاد وهابیت بر خلاف اعتقاد مسلمانان میباشد. مسلمانان در طول تاریخ بر روی قبور اولیای الهی بنایی را میساختند و از زیارت قبر اولیای الهی بهره میبردند اما وهابیت بر خلاف همه مسلمین، هر موقع به شهری حمله کرده و بر شهری از شهرهای مسلمین تسلط پیدا کردهاند، قبور اولیای الهی در آن شهر را تخریب نمودند. تخریب قبور اولیای الهی در مکه و حجاز و مدینه نمونهای از این عمل وهابیت میباشد که در این مقاله به آن اشاره شده است.
وهابیت و اماکن مقدسه از آغاز تا قرن 20 میلادی

ایان نامه وهابیت و اماکن مقدسه از آغاز تا قرن 20 میلادی با بررسی ریشه های عقیدتی، آراء و عقائد وهابیت و تاریخ سیاسی وهابیان بر آن است تا چیستی، چگونگی، چرایی و علل حملات وهابیان وبه اماکن مقدسه اسلامی شبه جزیره و خارج از آن در قرون 12 ه -18 م /13ه – 19م مورد کنکاش قرار دهد. مهمترین دغدغه های این رساله پاسخ به این سوال است که چه نسبتی بین عمل وهابیون در قبال اماکن متبرکه با اندیشه های مذهبی آنان وجود دارد؟ همچنین آیا اهداف و مطامع سیاسی امرای سعودی به عنوان نخبگان سیاسی وهابیت ، عامل و ریشه اصلی حملات سپاه وهابی به اماکن متبرکه بوده است؟ فرضیه اصلی این رساله این بوده است که ریشهاصلی اقدامات وهابیان حمله به اماکن مقدسه ،ریشه در اعتقادات سلفی گری آنها داشته که با هدف بازگرداندن توحید و شریعت ناب اسلامی و زدودن آثار شرک از جامعه خصوصا قبور و گنبدهای روی آن صورت گرفته است. فریضه ای که در مقابل آن مطرح می باشد این است که امرای سعودی به عنوان نخبگان سیاسی جنبش وهابیت، با هدف کسب استقلال و به منظور مشروعیت بخشی به حملات و توسعه قلمرویشان، مذهب وهابیت را پذیرفته اند و از آن به عنوان ابزاری در جهت نیل به اهداف و مطامع سیاستشان استفاده کردند. در این پژوهش به عنوان یک پژوهش علمی – تاریخی، از دو روش توصیفی و تحلیلی استفاده گردید، که در آن از مطالعات کتابخانه ای ، اسناد و مکتوبات مرتبط با موضوع پژوهش یاری گرفته شده است. این رساله برای رسیدن به اهداف مورد نظر ، به سه بخش تقسیم شده است . بخش اول در مورد ریشه های عقیدتی وهابیان ،عقائد و آراء و نظرات مذهبی آنها می باشد.در بخش دوم ،تاریخ سیاسی وهابیان با توجه به سه حکومتی که در شبه جزیره تشکیل داده اند، توضیح داده می شود. بخش سوم این رساله در مورد توصیف و تحلیل حملات می باشد که حملات وهابیان به اماکن مقدسه در داخل و خارج شبه جزیره شبه جزیره توصیف شده است و سپس تمامی نظراتی که توسط مورخین و محققین در مورد علل این حملات بیان گردیده، ارائه شده است. این بخش با تحلیل نگارنده از علل و ریشه های این حملات پایان می پذیرد . از جمله نتایجی که در این پژوهش بدست آمده ، این مساله بود که وهابیان به علت تعصب شدید مذهبی خود و پایبندی به عقیده لزو م بسط توحید وهابیت و از بین بردن آثار و مظاهر شرک در جامعه اسلامی خصوصا قبور و گنبد های بنا شده بر روی آن،در قالب جهاد به شهرها و اماکن مقدسه حمله می کردند و آنها را تخریب می نمودند . البته این پایبندی در امرای سعودی ، که ابتدا به عنوان رهبران و نخبگان سیاسی و بعد ها به عنوان رهبران سیاسی – مذهبی این جنبش مطرح بودند، در دوره های مختلف حکومتی آنها شدت و ضعف داشته است. پایبندی و تعصب این حاکمان در دوره اول و دوم حکومت وهابیان، علت اصلی اینگونه حملات بود اما در دوره سوم، انگیزه های سیاسی امرای سعودی تاثیر بیشتری در شکلگیری این حملات داشته است.
وهابیت در آیینه تاریخ

در این مقاله پیشینه تفکر وهابیت، و منشأ افکار محمد بن عبد الوهاب که از بربهاری و ابن تیمیه ریشه گرفته است، بررسی شده وبه نحوه شکل گیری وهابیت اشاره می شود، در این مر حله با اتفاق بین محمد بن عبد الوهاب و محمد بن سعود، تفکرات ابن عبد الوهاب و ترویج آنها وارد مرحله جدیدی می شود، وهابیت با کمک آل سعود به شهرها و قریه های مختلف حمله می کنند و مکه و مدینه و طائف و کربلا و شهرهای دیگر را تصرف می کنند و با زور شمشیر به ترویج عقائد خود میپردازند. در ادامه، به حمله عثمانیها توسط محمد علی پاشا و سقوط آل سعود و شکل گیری دوباره آن و نقش استعمار در گسترش وهابیت پرداخته می شود.
وهابیت تندرو و بازگشت به عصر جاهلیت

در عصر جاهلیت اعراب دارای خصوصیت هایی بودند که وهابی های تندرو امروزی نیز دارای همان ویژگی ها می باشند. حرکت «وهابیت تندرو» با ویژگی های اعتقادی، اخلاقی و عملی از جهاتی نوعی بازگشت به دوران جاهلیت عرب است. در ادامه برخی دلائل و مدارک بیان می شود که نشان دهنده این مطلب می باشد.
وهابیان و ترور و خشونت و کشتار مسلمین

وهابیان در طول تاریخ ننگین خود، مرتکب اعمال و جنایات فراوانی شده اند که در این مقاله برخی از این جنایات طرفداران محمد بن عبدالوهاب مورد بررسی قرار می گیرد.
نقش وهابی ها در تسلط کفار بر جوامع اسلامی

وقتی که در سال (1920م) انگلیس استعمارگر، کشورهای اسلامی را مورد هجمه قرار داد و مصر و عراق را به تصرف درآورد، علما و فقهای اسلامی در نجف اشرف و دانشگاه الازهر فتوای جهاد و دستور حمل سلاح را بر ضد انگلیس صادر کردند. اما وهابی ها تحت رهبری پسر محمد بن عبدالوهاب، بر ضد فتاوای فقهای اسلامی به نفع انگلیس استعمارگر وارد عمل شدند و رهبرشان فتوای جهاد با مسلمانان را اعلان نمود در این مقاله به پاره ای از اقدامات وهابیت در جهت تسلط بیگانگان بر جوامع اسلامی اشاره خواهد شد.
محاصره مکه توسط وهابیها

وهابیت از آغاز دعوت خود به جنایات متعددی دست زدهاند که حمله به مکه و قتل و غارت ساکنان آن یکی از آنها میباشد، وهابیها به رهبری سعود بن عبد العزیز، مکه را در محاصره قرار دادند تا اینکه مردم از گرسنگی گوشت حیوانات حرام گوشت را هم می خوردند، و از شدت قحطی عده ای به وهابیت گرویدند. از جنایات دیگر وهابیها، هجوم به شهرهای مدینه و کربلا و نجف بود که هزاران مردم بیگناه را کشتند، و آثار اسلامی را از بین بردند.
گوشه ای از جنایت های پیروان عبدالوهاب

وهابیت از زمانی که به وجو آمده است جنایات هولناکی را مرتکب شده که در تاریخ ثبت شده است، کشتار مردم مسلمان در شهرهای مختلف، از جمله مکه، مدینه، طائف، نجف و کربلا.، آتش زدن مزارع، سقط جنین زنان باردار، آتش زدن کتابخانه های مسلمانان، تخریب آثار دینی مسلمین در شهرهای مختلف، تخریب قبور بزرگان دین و قتل عام در منطق مختلف و… در این مقاله با توجه به منابع تاریخی برخی از جنایات و غارتها و کشتارهای وهابیت ذکر شده است.
کنفرانس اسلامی برای تعیین تکلیف مکه و مدینه

در این مقاله به بررسی کنفرانسی که در سال 1344هجری توسط عبدالعزیز برای سرپرستی مکه و مدینه شکل گرفت، می پردازد.
کارنامه عملی و علمی وهابیان

وهابیان با توجه به برداشت های نادرست خود از اسلام در تاریخ خود پرونده های سیاهی داشته اند. آنان با عموم مسلمانان به صورت کفار برخورد نموده و جان آنان را گرفته و اموالشان را به غارت بردند و میراث فرهنگی آنان را به نابودی کشاندند که به نمونه هایی از آنها اشاره می شود.