توريث انبياء
فدك دهى يهودى‌نشين بود كه در سال هفت هجرى بنابر مصالحه اهل آن با پيامبر اسلام (ص) نصف آن در اختيار آن حضرت قرار گرفت و چون از موارد فىء محسوب مى‌شد، رسول خدا آن را به فاطمه زهرا 8 بخشيدند و تا زمان خليفه اوّل در تصرف ايشان بود.
پس از رحلت پيامبر (ص) با تمسّك به خبر «نحن معاشرالانبياء لانورّث ما تركناه صدقة» (ما پيامبران ارثى نمى‌گذاريم؛ هر چه ترك كرده‌ايم، صدقه است)، آن را از فاطمه 8 گرفته و جزء بيت‌المال قرارش دادند. به نظر مى‌رسد، تمسّك به اين خبر و محروم كردن دختر پيامبر از ارث پدر از چند جهت مخدوش و مردود مى‌باشد. با آيات صريح قرآن منافات دارد؛ سند اين روايت كه راوى آن تنها خليفه اول است قابل اعتماد نيست؛ احتمالهايى در خصوص متن خبر مطرح است كه از تمسّك به آن بر عدم توريث انبياء : ممانعت مى‌كند.