برچسب: سوره مائده

با توجه به جمع بودن ضمیر در آیه 55 سوره مبارکه مائده، چه طور می توان این آیه را به یک مصداق، آن هم علی علیه‌السلام اطلاق نمود؟

گفته مي شود: ضامیر آیه «الذين آمنوا الذين يقيمون الصلاه و يوتون الزكاه و هم راكعون» جمع است؛ حال چگونه می توان مصداق این آیه را امام علي علیه‌السلام دانست با وجود اينكه او مفرد است؟ این شبهه در حقیقت، قصد دارد که این فضیلت مولای متقیان را انکار کند و شأن نزول آن را از بین ببرد. بعون الله در این مختصر سعی داریم تا به این شبهه پاسخ دهیم.

تفسیر آیه 43 سوره مائده

در سورۀ مائده آیۀ 43 می فرماید: \”وَکَیْفَ یُحَکِّمُونَکَ وَعِندَهُمُ التَّوْرَاةُ فِیهَا حُکْمُ اللّهِ ثُمَّ یَتَوَلَّوْنَ مِن بَعْدِ ذَلِکَ وَمَا أُوْلَـئِکَ بِالْمُؤْمِنِینَ\”، مقصود از این آیۀ کریمه چیست؟

تفسیر آِه 64 سوره مائده

در سوره مائده آیه 64 چنین می‌فرماید: تا قیامت میان آنها کینه و دشمنی قرار دادیم. آیا این آیه با بر قراری عدالت کامل توسط امام مهدی(ع) در روی زمین تضاد ندارد؟

کفاره صید عمدی و سهوی در احرام

آیه 95 سوره مائده، تنها برای صید عمدی در حال احرام، کفاره تعیین کرده است. بر این اساس، آیا روایاتی که برای صید سهوی نیز کفاره مشخص می‌کنند با آن آیه تعارض ندارند؟

تفاوت بین یهودیان و مسیحیان

آیا در میان آیه 51 سوره مائده که هرگونه دوستی با یهودیان و مسیحیان را منع می‌کند با آیاتی چون آیه 82 همان سوره که مسیحیان را دوستان نزدیک مسلمانان می‌خواند، نوعی ناهمخوانی به چشم نمی‌خورد؟ چرا مسیحیان از یهودیان بهترند؟

بازخوانی سوره مائده به دنبال چهره نفاق

یکی از سؤالاتی که درباره واقعه غدیر خم ذهن بسياری را به خود مشغول کرده و گاهی هم از آن سوء استفاده می‌شود، این است که با وجود انبوه حاضران در غدیر خم چرا بعد از پیامبر به فرمان او در غدیر توجه نشد؟ چه بسا كساني در مواجهه با این پرسش چنين نتيجه بگيرند که یا آمار بالای حاضران در غدیر اشتباه است یا انتصاب علی عليه السلام به مقام ولایت دروغ است و این دو قابل جمع نیستند. كساني كه چنين نگاهي به ماجراي غدير دارند، در ذهن خود پيشاپيش نوعي تقدس را نسبت به صحابة پيامبر مفروض گرفته‌اند؛ به این معنا که اگر واقعاً این جمع کثیر از صحابه در روز غدیر حاضر بودند و اگر واقعاً پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم علی عليه السلام را به عنوان جانشین خود معرفی کرده بود، محال بود اصحاب او پس از وفاتش با فرمان او مخالفت کنند.
این نوشتار در پي آن است که با توجه به سوره مائده، به طور خلاصه بستر اعتقادی اطرافیان پيامبر را در آن مقطع زمانی مورد بررسی قرار دهد و نهایتاً بدانجا برسد که نشان دهد حضور جمع كثيري از مردم در روز غدير، منافاتي با نافرماني از پيامبر ندارد؛ بلكه برعكس، جو اعتقادی میان اصحاب بسیار نگران‌کننده بوده و آنان آن‌چنان که باید و شاید مطیع دستورات پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم نبوده‌اند و اکثریت جامعه در مسیر نفاق با مسلمانان و همکاری با دشمنان اسلام و پیامبر قرار داشتند.
قرآن اگرچه دربرگيرندة قصه‌های فراوانی است، اما هرگز نمی‌توان به آن کتاب قصه گفت چون هرگز از ویژگی‌های یک کتاب قصه تبعیت نمی‌کند؛ تکه‌های مختلف یک قصه را به بیان‌های مختلف در جاي‌جای قرآن می‌توان یافت، اما چرا؟ راز این نکته را باید در تناسب آیات با زمان و مکان نزول آن ها جست‌و‌جو کرد؛ به عبارت دیگر، گرچه آیات قرآن محدود به زمان و مکان خاصی نیستند، اما بی‌ارتباط به زمان و مکان نزول نیز نیستند. از این رو اگر زمان و مکان نزول آیات قرآن را بدانیم، این آیات می‌توانند نکات مهمی را بازگو کنند.
درباره زمان نزول آیات سورة مائده چند نظر وجود دارد. قدر مشترک این نظرها آن است که این سوره در اواخر عمر پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم و مشخصاً در دو ماه آخر عمر شريفشان نازل شده؛ بنابراین می‌تواند مبنای مناسبی برای بررسی وضعیت اعتقادی مسلمین در روزهای پایانی عمر پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم باشد. به نظر راقم این سطور تک‌تک آیات این سوره، مستقیم یا غیرمستقیم، به دنبال ترسیم چهره اعتقادی مسلمین در این روزهاست. بررسی همه آیات این سوره با چنین نگاهی مجال گسترده‌ای می‌طلبد ولی ارائه نمونه‌هایی از آن خالی از لطف نخواهد بود.

تضاد روی زمین در آیه 64 سوره مائده

در سوره مائده آیه 64 چنین می‌فرماید: تا قیامت میان آنها کینه و دشمنی قرار دادیم. آیا این آیه با بر قراری عدالت کامل توسط امام مهدی(ع) در روی زمین تضاد ندارد؟