سیاست‏هاى نظامى و ادارى بنى عباس در هند (422 – 132ه)

پس از سقوط بنى امیه، مناطق تحت سلطه آنان از جمله بخش‏ هایى از غرب هند به تدریج زیر نفوذ و سلطه بنى عباس قرار گرفت. در این زمان، شیعیان نیز که از آل عباس نا امید و ناراضى بودند، تحت تعقیب و آزار آنان قرار گرفته و به مناطق دوردستى چون سند روى آوردند. این مسئله باعث ایجاد حساسیت و توجه ویژه بنى عباس به قلمرو اسلامى در هند و سند گردید. به علت وجود اتباع قبیله ‏هاى عرب که از مدت‏ها قبل از اسلام با یک‏دیگر اختلاف و درگیرى داشتند، اختلافات قبیله ‏اى بالا گرفت که این امر، سبب توقف فتوحات مسلمانان و تقویت جبهه غیر مسلمانان گردید و پایه‏هاى حکومت اسلامى را در این منطقه سست نمود. این اختلافات و دورى سند و هند از مرکز خلافت و جاه‏طلبى برخى از سران قبایل سرانجام باعث پیدایش حکومت‏هاى مستقل در منصوره و ملتان گردید که رقابت‏هاى محلى و منطقه ‏اى را به اوج خود رساند. این اقدام، هم زمان و یا اندکى پس از تحرکات استقلال طلبانه در شمال افریقا و ایران صورت پذیرفت که فرجام آن چیزى جز چند دستگى و تضعیف دنیاى اسلام نبود.

سند خطبه طولانی غدير در التحصين

سخنان پیامبر گرامی اسلام در روز غدیرخم به گونه­‌های مختلفی از حیث حجم ثبت و ضبط شده است. طولانی‌ترین متن منقول از این سخنان که به آن خطبۀ طولانی غدیر گفته شده است، نسبت به سایر گونه‌ها به ویژه نسبت به حدیث غدیر، کمتر مورد بحث و کاوش سندی و دلالی قرار گرفته است. گرچه تعداد اندکی از عالمان و پژوهشگران امامی، پیرامون متن این خطبه آثاری از خود به جای نهاده‌اند، اما در مورد اعتبار سندی آن، پژوهشِ دقیقی صورت نگرفته است. از این‌رو، در متن پیشارو کوشیده شده است آخرین سندِ موجود از خطبۀ طولانی غدیر، که در اثری از آثار سال‌های واپسینِ حیات سید بن طاووس به نام التحصین مضبوط گشته، مورد بررسی رجالی واقع شود. در این راه پس از بیان مقدماتی پیرامونِ تفاوتِ میانِ (حدیث غدیر) و (خطبۀ غدیر) و تقسیم بندیِ گونه‌های مختلف ضبطِ سخنان پیامبر و ارائۀ فهرستی از منابع موجود به ترتیب زمان، به پژوهشی مختصر در خصوص آثار مرتبط با این سند و مآخذ آن پرداخته شده است. در این پژوهش با بررسی ها و پژوهش‌های رجالی صورت گرفته، وثاقتِ تمامیِ راویانِ شیعه و مخالفِ مذکور هر طبقه، مطابق با مبانی رجالی آن مذهب، مورد بررسی قرار گرفته، و در نهایت با تکیه بر نظریۀ اطمینان، سند این خطبه در حکمِ (موثّق) دانسته شده است.

بررسی سندی و دلالی روایت «إن الله خلق آدم علی صورته»

این مقاله پژوهشی پیرامون سند و دلالت حدیث «ان الله خلق آدم علی صورته» می‌باشد. در این مقاله ابتدا سند و مفهوم حدیث بررسی می‌شود، سپس براساس مبانی توحیدی اسلام، به رفع ابهام حدیث که ناشی از مرجع ضمیر «صورته» است، پرداخته می‌شود.

بازخوانی یک سند تاریخی

جمعى از عالِمان بزرگ تهران در ماه شعبان 1371 هجرى قمرى (مطابق با 1331 شمسى) در مجلسى گرد هم آمدند و به سفارش مدير مجلس ـ مرحوم حاج محمّد علّا مه ـ هر كدام چند دقيقه در مورد امام مهدى7سخن گفتند. اين مقاله، گزارشى است از آن جلسه، كه بر اساس نوار كاست موجود، تهيّه و تدوين شده است. در اين مقاله، سخنانى از عالمان تهران، حجج اسلام محمّدتقى فلسفى، عباسعلى محقّق خراسانى، ميرزا على محدّث زاده، محمود حلبى خراسانى، آقا نجفى شهرستانى، سيّد محمّد سلطان‌الواعظين شيرازى، علي‌اصغر اعتماد الواعظين، عباسعلى اسلامى شاهرودى و در پايان، قطعه شعرى از گوينده‌اى ناشناس همراه با توضيحى از محمّد علامه ـ به نقل از كتاب خاطرات اوـ آمده است

لزوم ارزیابی سندی احادیث کافی

شناخت دين بدون رجوع به احاديث اهل بيت(ع) امكانپذير نيست و احاديث را بايد از منابع آنها يافت. كتاب كافى، از معتبرترين كتب حديثى شيعه است كه از قرن چهارم تاكنون در اختيار دانش پژوهان شيعى است. با وجود ارزش واهميت فراوان كه اين كتاب دارد، بى نياز از نقد وبررسى اسناد احاديث نيست .اين مقاله، براساس دروس آيت الله سيد موسى شبيرى زنجانى – از فقها و مراجع تقليد معاصر شيعه – تدوين شده، ودر آن سخنان محدّث بزرگ شيعى، ميرزا حسين نورى در «خاتمه مستدرك الوسائل» پيرامون كتاب كافى، نقد وبررسى شده است.

پشیمانی از هجوم

این مجموعه متشکل از عکس نوشته های مستند تاریخی از کتب برادران اهل سنت می باشد.

آغاز ماموریت جناب مسلم و ماجرا های پس از آن(بخش سوم)

پس از شهادت جناب مسلم نوبت به شهادت یکی دیگراز بزرگان کوفه یعنی هانی بن عروه رسید شیعه‌ای مخلص، یاری باوفا و باحمیت و کسی که در رکابش چهارهزار سواره و هشت هزار پیاده حرکت می‌کردند، رادر حضور مردم، مردمی سست عنصر و ترسو و بی‌وفا به شهادت رساندند و یک نفر از آن دوازده‌ هزار نفر پا به رکاب، جلو نیامد و به حمایت از هانی برنخاست و برای نجات او قدمی برنداشت تا برگ دیگری از خیانت، بزدلی و بیچارگی را از خود در تاریخ ثبت کنند، سن شریف آن پیرمرد مجاهد در آن موقع نود و چند سال بوده است. ابن زیاد دو پیک را  با نامه ای همراه سرهای مقدس مسلم و هانی برای یزید به شام فرستاد. یزید دستور داد که سرها را بر دروازه‌ی دمشق آویزان کنند و پس از اطلاع از اتفاقات کوفه نامه‌ای برای عبیدالله فرستاد و از او تقدیر و تشکر کرد و او را ستود .امام حسین (ع) در مسیر کوفه و در منزل ثَعلَبِیَّه، از شهادت مسلم و هانی و این‌که در بازار کوفه جسدشان را روی زمین می‌کشیدند، مطلع شد.