سبک زندگی زن ایرانی از نگاه سفرنامه نویسان غیر ایرانی عصر صفوی

سبک زندگی به مجموعه‌ای از انتخاب‌ها گفته می­شود که فرد آنها را به‌کار می‌گیرد تا نیازهای جاری خود را برآورد و روایت خاصی را که وی برای هویت شخصی خود برگزیده است در برابر دیگران مجسم سازد. این مقاله می‌کوشد با گزینش برخی از مؤلفه‌های شکل دهنده سبک زندگی و واکاوی این مؤلفه­ها در آثار ایران گردان عصر صفوی، سبک زندگی بانوی ایرانی را از میان نوشته­های این سفرنامه‌نویسان شناسایی نماید. یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که زنان ایرانی در آن دوران، ضمن حفظ حس زنانگی خود به ویژه در نوع پوشش و نیز حضور مؤثر در جامعه، حریم امن خویش را پاس می‌داشتند و مردان نیز مجبور به رعایت آن بودند.