آیا در میان علمای اهل سنت، کسی هست که حدیث غدیر را به همان اعتبار شیعیان، معنا کند؟
درست است که حدیث غدیر در میان شیعه و سنی ثابت شده است و میان فریقین متواتر؛ اما بحث اصلی بر روی دلالت حدیث غدیر است. چه آنکه شیعیان این حدیث را بر امامت و وصایت امیرمؤمنان معنا می کنند و اهل سنت، آن را صرف دوستی با حضرت تعبیر می کنند؛ هرچند به آن هم ملتزم نشده و دشمنان علی علیه‌السلام را از اصحاب پیغمبر می خوانند! حال سؤال اینجاست که آیا از علمای اهل سنت هم کسی وجود دارد که قائل به این معنا باشد؟
آیا واقعاً فدک هدیه پیامبر بود؟
در کتب اهل سنت، نوشته شده، زمانی که فاطمه آمد تا سند فدک را از ابوبکر بگیرد، او چنین گفت: «پیامبران چیزی را به ارث نمی گذارند». اما شیعه اعتقاد دارد که این باغ، در زمان حیات رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله از آن فاطمه زهرا سلام الله علیها بوده است؛ بدین گونه که فدک بر طبق دستورات خداوند، از اموال شخصی پیامبر شده بود و پیامبر نیز به امر خدای تبارک و تعالی، فدک را به فاطمه زهرا سلام الله علیها هدیه داد. بنابرین شیعه مدعی است، خلیفه به دروغ مال شخصی دختر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله را به ارث تبدیل کرد تا بتواند غصب خود را به گونه ای توجیه کند! حال سؤال اینجاست که آیا برای هبه بودن فدک، مدرک مستحکمی از اهل سنت را در اختیار داریم؟
آیا واقعاً از ظاهر آیه «اولی الامر»، عصمت فهمیده نمی شود؟
برخی سؤال می کنند: در آيه شريفة «يا ايها الذين آمنوا اطيعوا الله و اطيعوا الرسول و اولي الامر منكم فان تنازعتم في شيء فردوه الي الله و الرسول إن كنتم تؤمنون بالله و اليوم الاخر» ، ابتدا امر به اطاعت از خدا، رسول و اولي الامر شده است، اما بعداً فقط خدا و رسول، مرجع حل تنازع معرفي شدهاند نه اولي الامر، كه اين مطلب دليل بر غير معصوم بودن اولي الامر است! حال در این مختصر سعی داریم به این شبهه پاسخ دهیم.
ديدگاه اهل سنت در رابطه با آيه «اطاعت» چيست و چه نقدى بر آن وارد است؟
آیه «اطاعت» یا همان «اولی الامر» از جمله آیاتی است که در آن معرکه آراء را مشاهده می نماییم! شیعه بر اساس دلایل متقن و روایات پر تعداد، مصداق آیه را امیرمؤمنان علیه‌السلام تلقی می کند؛ اما در مقابل اهل سنت برای مقابله با آن، نظرات متشتتی را از خود بروز داده اند، که در این وجیزه، سعی در رد یکایک این نظریان داریم.
چگونه آیه «اطاعت» بر ولایت بلافصل امیرمؤمنان علیه‌السلام دلالت می کند؟
از جمله استدلالات مهم شیعه بر ولایت بلافصل امیرمؤمنان علیه‌السلام، تمسک به فحوای آیه اطاعت است. آیه ای که مسلمین را به اطاعت خدا و رسول و اولی الامر فرا می خواند. چه آنکه خداوند در این آیه می فرماید: «آيه أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ اولىالامر مِنْكُمْ»؛ حال نزاع اصلی، همان تعیین مصداق واژه «اولی الامر» در آیه است. در این وجیزه سعی شده است تا بدین پرسش پاسخ داده شود.
آیا واقعاً آیه تطهیر در جهت تعلیل احکام نساء پیغمبر است و به آل عبا ربطی ندارد؟!
وقتی علمای اهل سنت در میان آیاتی که مربوط به همسران پیامبر است، به آیه تطهیر می رسند، می گویند این آیه مربوط به همسران پیامبر نیز می شود و مظمون آن با بیان احکامی که در صدر آیه آمده، مرتبط است. بدینگونه که خداوند می خواهد بگوید ای همسران پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، چنین کارهایی را نباید انجام بدهید چراکه خداوند رجس و ناپاکی را از شما اهلبیت دور کرده است! همچنین اراده در این آیه به معنای اراده تشریعی است، نه تکوینی بنابرین این آیه به هیچ وجه به مدعای شیعه بازنمی گردد و عصمت اهلبیت از آن استخراج نمی گردد. در این وجیزه قصد داریم تا به این شبهه پاسخ کافی و شافی بدهیم.
آیا آیه تطهیر، پس از غیبت صغری وارد ادبیات تفسیری شیعه شده است؟
برخی می گویند: تفسير آيه تطهير به عصمت براي اهل‌بيت علیهم‌السلام، از قرن سوم و پس از غيبت صغري وارد ادبيات تفسيري شيعه شده است؛ بدین معنا که تا قبل از آن، برای اثبات عصمت اهل بیت مطهر اسلام، به این آیه استناد نمی شد! بنابرین، شیعه برای حجیت بخشی به کیش خود، دست به چنین استنادی زده است! این شبهه از سوی بعضی از منکرین فضایل اهلبیت علیهم‌السلام، نقل شده است که ما در این وجیزه سعی نموده ایم، این مطلب را در گیشه نقد قرار دهیم.