پیامبر و گریه بر جعفربن ابیطالب
جعفر بن ابی طالب بن عبدالمطلب مشهور به جعفر طیار و ذوالجناحین، دارای مقام و منزلت بسیاری نزد پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله بود و رسول خدا او را به عنوان سرپرست کاروان مسلمانان در مهاجرت به حبشه برگزید. پیامبر پس از بازگشت جعفر از حبشه به او نمازی آموخت که به نماز جعفر طیار مشهوراست. جعفر در جنگ موته توسط پیامبر به فرماندهی سپاه اسلام منصوب شد که در آن به شهادت رسید. رسول خدا برای جعفربن ابی طالب احترامی ویژه قایل بود. سخنانی که از پیامبر درباره ی وی باز گفته اند، همه از جایگاه والای جعفر نزد ایشان خبر می دهد و مقام و منزلت او را نماینان می سازد. شهادت جعفر، حضرت رسول صلّی الله علیه و آله را سخت داغ دار و گریان کرد.
در این نوشتار به اختصار به رفتار پیامبراکرم صلّی الله علیه و آله پس از شهادت جعفربن ابیطالب اشاره می کنیم.
گریه‌ی زکریا بر امام حسین علیه السلام
دیلمی با سند خود از سعد بن عبدالله قمی نقل می‌کند: چهل و چند مسئله‌ی دشوار که پاسخی برای آن‌ها نیافته بودم آماده کردم و در سامرا خدمت مولایم حضرت امام حسن عسکری (ع) رسیدم. به در خانه‌ی آن حضرت رسیده و اجازه خواستیم و اجازه‌ی ورود داده شد. چون به خدمتش رسیدیم و فروغ […]