روابط صفویان و گورکانیان هند

ایرانیان و هندیان از دوران باستان با یکدیگر ارتباط داشته و دارای ریشههای نژادی و تاریخی مشترکی هستند. در اوایل سده دهم هجری همزمان با قدرتگیری دولت صفویه در ایران، جانشینان تیمور با کمک شاهان صفوی در هندوستان به قدرت رسیدند.این دو سلسله در بیشتر دوران حکومتشان روابط دوستانه و نزدیکی داشتند و در تحولات یکدیگرتأثیرگذار بودند.
این مقاله به بررسی عمق و گستره این روابط در ابعاد سیاسی، فرهنگی و اقتصادی پرداخته است.
بستر شناسی تعامل بنی رستم، در شمال افریقا با امویان اندلس

اباضیه یکی از فرقههای مهم اسلامی است که در افریقیه نفوذ کرد. پیروان این فرقه در قرن دوم هجری، دولت بنی رستم (160-296هـ .ق) را در مغرب اوسط تأسیس کردند. بنی رستم روابط سیاسی، فرهنگی و اقتصادی دوستانه ای با امویان اندلس (138-422هـ.ق) برقرار کرد. این دو دولت، تنها دولتهای غرب جهان اسلام بودند که روابط خوبی با یکدیگر داشتند. عوامل متعددی سبب همگرایی و پیوند مستحکم بین دو دولت گردید. مهمترین این عوامل، دشمنی عباسیان، مخالفتهای ادریسیان و اغلبیان با هر دو دولت و اهمیت اقتصادی، سیاسی و فرهنگی بنیرستم برای امویان اندلس بود. نفوذ اباضیان در اندلس سبب شد به تدریج دو دولت بنی برزال و بنی دمر به عنوان مهمترین دولتهای اباضی در اندلس پایه گذاری شوند. در این مقاله سعیشده است با بررسی منابعِ کهن بنی رستم، اباضیه و تاریخ اندلس، سیر تاریخی روابط بنی رستم و امویان اندلس روشن شود.
بررسی شیوه قرآنی مناظرههای امام محمد باقر علیه السلام

مقاله حاضر با عـنـوان «شيوه قـرآنى حضرت امام باقـرالعلـوم (ع) در مناظرات» ابتدا بـه توضيح و تبيين شخصيت امام محـمـد بـاقـر (ع) و جايگاه آن حـضـرت در آيات قرآن میپردازد. سپس با رويكرد تاريخـى، اوضاع سياسى ـ اجتماعى و فرهنگى عصر آن حضرت را بيان میدارد. آنگاه پس از ذكر چند نمـونه از مناظرات آن حضرت از لابهلای آنها اصولـى را بيان میدارد كه برخاسته از خصيصه حكمت اسـت و آن اصـول الگوى مناسبى در جهت كسب مهارتهای ارتباطى در تعاملات اجتماعى هستند. نتيجه مقاله اين است كه پايه استدلالات امام باقر (ع) در مناظرات بر پايه علم امامت و با استدلال به آيات قرآن صورت گرفته است و ازآنجاییکه آن حضرت شبیهترین مردم بـه رسول خـدا (ص) بود اخلاق آن حـضـرت اخلاق قرآنى بـود كه در منـاسـبـات اجتماعى با توجه به شرايط و مقتضاى حال به اصولى چند مبتنى بود.
امام باقر علیه السلام و حفظ و صیانت حدیث

اهلبیت رسول اکرم (ص) طبق سفارش آن حضرت که در آخرين لحظات حيات فرمودند: «اني تارک فيکم خليفتين، کتاب الله حبل ممدود و ما بين السماء و الارض، او ما بين السماء الي الارض و عترتي اهل بيتي و انهما لن يفترقا حتي يراد علي الحوض» (ابن حنبل {بیتا}: ج 5، 182 و 189؛ سيوطي 1421: ج 2، 60)، بالاترين مرجع علمي در کنار قرآن کريم هستند که خداوند متعال براي هدايت و رهبري مسلمانان پس از رسول اکرم (ص) آنها را برگزيد. امام باقر (ع) پنجمين امام و پس از پيامبر (ص) درزمانی سکان کشتي هدايت را به دست گرفتند که شرايط اجتماعي، سياسي نسبتاً متفاوت با دوران ائمه پيشين بر جامعه حکمفرما بود بهگونهای که آن حضرت تا حدي توانستند به آموزش علمي مسلمانان بپردازند و درهاي علوم مختلف را به روي آنان بگشايند. در اين جستار به گوشههایی از حرکتهای علمي و توصيه و تأیید ثبت و حفظ حديث، آن بزرگوار اشاره میکنیم.
طبقهبندی و تحلیل در روایات سیاسی، اجتماعی امام باقر (ع)

مقاله پیش رو درصدد طبقهبندی و تحلیل صرفاً روایات اجتماعی – سیاسی امام باقر (ع) است؛ اما گستردگی روایات اجتماعی – سیاسی وارده از امام باقر (ع) از یکسو و تکثر موضوعات معطوف به روایات از سوی دیگری دستهبندی و تحلیل روایات را بسی دشوار مینماید، با این وصف روایات فوق را در 7 موضوع شامل: ارکان و ویژگیهای بنیادی جامعه، تاریخ سیاسی – اجتماعی، جنبههای سیاسی – اجتماعی مهدویت، مسائل سیاسی – اجتماعی، روابط سیاسی – اجتماعی امام باقر (ع)، قیام، مبارزه و روابط با سلاطین جور و هنجارها و صفات مطلوب جامعه شیعی، دستهبندی و تحلیل میگردد.