نگاهی به شعر ميرزا حبيب خراسانی
این جستار، ابتدا استحکام کلام میرزا حبیب خراسانی را در سطوح مختلف زبان و ادبیات می سنجد و سپس به مضامین شعری او می پردازد. با توجه به مرجعیت دینی میرزا حبیب، تعداد اشعار مذهبی وی نسبت به اشعار متفرقه کمتر از حد انتظار است. شادی در شعر او به طرز معناداری محسوس است و مرثیه در شعر او جایی ندارد. همچنین به راه و رسم عارفان ـ و حتی شدیدتر از بسیاری از آنان ـ به ظواهر شرع تاخته است؛ امری که دربارة یک مرجع تقلید شگفت می نماید. در این پژوهش بیشتر به این موارد پرداخته شده است: شاخصه های پایبندی به شریعت، سرسپردگی به عرفان، میزان دغدغه های اجتماعی و نوع نگاه شاعر به مدیحه پردازی دینی.
بایسته‌های پژوهشی ادبیات رضوی
نگارنده پس از بیان مقدمه‌ای در ضرورت توجّه بیشتر به ادبیات شیعی، ادبیات رضوی را شاخه‌ای از آن برمی‌شمارد. پس از آن 2 علیه السلام موضوع در زمینه ادبیات رضوی پیشنهاد می‌دهد، از جمله: سبک‌شناسی، علوم ادبی، تصحیح متون، زبانها و ادیان گوناگون، تاریخ ادبیات، زیارت، ارتباط با جریان‌های سیاسی و اجتماعی، آسیب‌شناسی.