آیا واقعا علی علیه‌السلام در نماز خویش، درد جراحت را احساس نمی کرد؟
ممکن است شنیده و یا در جایی دیده باشید که امیرمؤمنان در یکی از جنگ ها به شدت مجروح می شوند و به پای مبارکشان تیری تیری اصابت می کند. وقتی اطبا جراحت را می نگرند، اذعان می کنند که در حالت عادی نمی توان این تیر را بیرون کشید؛ آخر کار بدانجا رسید، وقتی علی علیه‌السلام، قامت بست، دست به کار شدند تا اینکه علی علیه‌السلام در سجده بود که توانستند تیر را بیرون کشند. سپس امیرمؤمنان علیه‌السلام، وقتی از نماز خویش فارغ گردید متوجه خروج تیر شد. حال سؤال برخی اینجاست که آیا واقعا چنین کاری ممکن است؟ آیا تعادل امیرمؤمنان در هنگام نماز بر هم نمی خورد؟ اصلا اگر اینقدر غرق در طاعت خداوند هستند که چیزی حس نمی کنند، پس چه طور در حین نماز ناله یک فقیر را می شنود و بعد انگشتر خویش را به او می بخشد؟ در این وجیزه سعی شده است تا به این استبعاد پاسخ داده شود.
چگونه دعا کنیم
بر دعا کننده اوّلاً لازم است که متوجّه باشد که دعایش خیر و خوبی باشد و از خدا آنچه شرّ و بدی است و در حقّ او ضرر می‌باشد، در خواست نکند. و دیگر اینکه: هر گاه آثار و علائم اجابت ظاهر نشد، از اجابت دعاهایش مأیوس نشود. به جهت اینکه احتمال دارد آنچه را […]
تکمیل شرایط دعا
اهمّ در دعا، کامل نمودن شرائطش می‌باشد. و آن این است که: نسبت به خداوند متعال، حدّاقل شناخت اجمالی‌ای –که لایق شأن دعاکننده است- داشته باشد و او را از روی حضور بخواند، بلکه ببیند که دعایش نیز پدید آمده از او، به سوی اوست؛ و خودش گمان به حسن عنایت و توجّه او بوده […]
لزوم شناخت خداوند و امید به اجابتش
مهمترین جیز در عا این است که [دعاکننده،] مدعوّ [خداوند] را بشناسد؛ و امیدوار به اجابتش باشد. اغلب مردم در معرفت و شناخت خداوند، مبتلا به تنزیه محض هستند که لازمه‌اش ابطال و انکار می‌باشد.[1] و بعضی نیز یک چیز تو خالی را تصوّر می‌کنند که محیط بر افلاک [ و آسمان ها] است! خدایی […]
لزوم متّصف شدن به صفات دعا
بدان که تو به خیر و نیکی دعا و اجابت –به طور کامل- نخواهی رسید، مگر زمانی که باطن و روح و دلت به صفات متّصف شود. و متّصف شدن به صفات دعا عبارت از این است که: خواننده‌ی دعا، سرّ و روح و دلت باشد. مثلاً وقتی که [خطاب به خداوند] گفتی: «برای هر […]