تحلیل گفتمان ادبی خطبه های حضرت زینب (سلام اللّه علیها)
گفتمان پديده‌اي زباني است كه در اثر ارتباط توليد مي‌شود و نوع آن متاîثّر از موقعيّت آن است. تحليل گفتمان يك گرايش مطالعاتي بين رشته‌اي است كه به نقد وتحليل متون مي‌پردازد. در گفتمان دو عنصر مهم بررسي مي‌شود: يكي بافت متن و ديگري بافت موقعيّت.
گفتمان داراي شاخه‌هاي مختلفي است. خطبه‌هاي حضرت زينب(س)، داراي دو بافت زباني و موقعيّتي است. از منظر تحليل گفتمان، خطبه ايشان در ميان مردم كوفه، متناسب با بافت موقعيّتي آن داراي برجستگيهاي عاطفي بيشتر و گفتمان آن حضرت در مجلس ابن‌زياد و يزيد، متناسب با موقعيّت آن، داراي برجستگيهاي برهاني و استدلالي بيشتر است. در بافت متني گفتمان ايشان، از يك طرف بافت بنايي يا كلّي آن و از طرف ديگر، بافت ساختاري ـ كه شامل كلّيّه نكات زباني و بلاغي است ـ مورد توجّه قرار مي‌گيرد.اين جستار با توجّه به انواع ارتباطها و پيوندها، مي‌كوشد تا با روش توصيفي ـ تحليلي و استفاده از ابزار كتابخانه‌اي، به بررسي جنبه‌هاي ادبي و اجتماعي خطبه‌هاي حضرت زينب بپردازد.