برچسب: حکومت اسلامی

بررسی سیاست رسول خدا(ص) در قبال غیرمسلمانان

پس از تشکیل حکومت توسط رسول‌الله(ص) مسائل جدیدی مطرح شد که ازجمله آنها نحوه مواجهه و برخورد حکومت اسلامی با غیرمسلمانان بود. در این زمینه سه دیدگاه وجود دارد که اولی بر اصالت جنگ و دومی بر اصالت صلح و آخرین دیدگاه هم جنگ و هم صلح را در شرایطی می‌پذیرد. طبق این دیدگاه، هم جنگ‌طلبی افراطی و هم صلح به‌معنای سازش و استسلام محکوم است و تنها صلحی پذیرفته شده است که با رعایت حقوق متقابل طرفین و شرافتمندانه باشد. این دیدگاه جنگ را برای رفع موانعی مانند فتنه و ظلم تجویز می‌کند. سیره نبوی هم به‌خوبی نشانگر آن است که جنگ‌های آن حضرت جنبه دفاعی داشته و همچنین پیمان‌های متعدد پیامبر با غیرمسلمانان (مانند یهودیان مدینه، یهود فدک، حدیبیه) و پیشنهاد صلح به مشرکان در غزوه بدر توسط آن حضرت مؤید این دیدگاه است.

بررسی نقشه راه حکومت امویان با تکیه بر دشمن‌شناسی علوی

حکومت اسلامی از روزگار تأسیس جامعه مدنی حضرت ختمی مرتبت(ص) تاکنون، فراز و نشیب بسیار داشته و بسا در محاق مانده است. بدیهی است، آنچه امروزه در حکومت کشورهای اسلامی معمول گردیده، وام‌دار سیاست‌مدارانی است که در تاریخ مسلمانان عهده‌دار اداره امور جامعه اسلامی بودند و نقشه راه حکومتشان را برجای نهادند. مطالعه نقشه راه حکومت اسلامی، از روزگار نخستین معصوم(ع) تا زمانی که حکومت رسماً در اختیار امویان قرار گرفت، دوگانگی سیاست حکومتی را متبادر می‌سازد که اختیارات آن، به مدتی کوتاه در میدان تدبیر دومین پیشوای معصوم(ع) قرار گرفت و سپس به روشی که امروزه ترفند سیاسی خوانده می‌شود، به سر‌سلسله حاکمان اموی رسید. پس معاویه با آنچه زیرکی سیاسی خوانده می‌شد، ضمن بهره‌برداری از ترور خلیفه سوم، به جنگی نرم روی کرد تا با رصد ظرفیت نقشه راهی که رفته‌رفته آن را در برابر اصل قرار می‌داد، آینده حکومت اسلامی را از آن تدابیر خود کند. این مقاله درصدد تحلیل دشمن‌شناسی مولای متقیان(ع) است تا دستمایه بررسی نقشه راه حکومت امویان فراهم آید. روش کار توصیفی ‌ـ تحلیلی بوده و مهم‌ترین نتیجه پژوهش حاضر پدیدار شدن نقشه راه اسلامی است که می‌توان از آن با عنوان اسلام اموی یاد کرد.

بررسی سیاست رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم) در قبال غیرمسلمانان

پس از تشکیل حکومت توسط رسول‌الله(ص) مسائل جدیدی مطرح شد که ازجمله آنها نحوه مواجهه و برخورد حکومت اسلامی با غیرمسلمانان بود. در این زمینه سه دیدگاه وجود دارد که اولی بر اصالت جنگ و دومی بر اصالت صلح و آخرین دیدگاه هم جنگ و هم صلح را در شرایطی می‌پذیرد. طبق این دیدگاه، هم جنگ‌طلبی افراطی و هم صلح به‌معنای سازش و استسلام محکوم است و تنها صلحی پذیرفته شده است که با رعایت حقوق متقابل طرفین و شرافتمندانه باشد. این دیدگاه جنگ را برای رفع موانعی مانند فتنه و ظلم تجویز می‌کند. سیره نبوی هم به‌خوبی نشانگر آن است که جنگ‌های آن حضرت جنبه دفاعی داشته و همچنین پیمان‌های متعدد پیامبر با غیرمسلمانان (مانند یهودیان مدینه، یهود فدک، حدیبیه) و پیشنهاد صلح به مشرکان در غزوه بدر توسط آن حضرت مؤید این دیدگاه است.

چرا حکومت معاویه طولانی تر از حکومت امیرالمومنین و امام حسن علیهم السلام شد؟

حجت الاسلام کاشانی روز پنجشنبه مورخ 20 آبان 1395 در محضر آیت الله باقری کنی به سخنرانی پیرامون این سوال مهم «چرا حکومت معاویه طولانیتر از حکومت امیرالمومنین و امام حسن علیهم السلام شد؟» پرداختند که مشروح این جلسه تقدیم می شود.

جايگاه امر به معروف

امر به معروف و نهى از منكر در حكومت دينى و از جانب حاكمان در امر حكومت تا چه اندازه قابل پذيرش است؟

تضمين آزادى ها

آزادى هاى فردى و اساسى در حكومت دينى تا چه اندازه اى تضمين شده است و حاكمان و حكومت دينى تا چه اندازه اى به اين آزادى ها احترام مى گذارند؟

حقوق اساسى و آزادى هاى فردى

حقوق عمومى و حقوق اساسى مردم، تا چه اندازه در حكومت دينى تضمين شده است؟ آيا قوانين اساسى و عمومى متعلّق به مردم، در حكومت دينى داراى احترام و اعتبار است؟

حكومت دينى و نهادهاى مدنى

مهم ترين مسائلى كه در رابطه يك حكومت با جامعه و نهادهاى مدنى مطرح است، كدام است؟ ديدگاه اسلام و قانون اساسى در اين باره چيست؟

جمهوريت و حكومت دينى

رابطه بين حكومت دينى با جمهوريت و دموكراسى بر چه اساسى است؟ آيا حكومت دينى با جمهوريت و دموكراسى تعارض دارد؟