با اینکه نص آیه تطهیر، دوری اهلبیت از کارهای زشت است؛ چه طور عصمت را از آن اتخاذ می کنید؟

برخی گویند: «مراد تطهير در آيه شريفه «انما يريد اللّه ليذهب عنكم الرجس اهل البيت و يطهركم تطهيراً»، پاكيزگى و دورى از كارهاى زشت است نه عصمت، و الّا لازمه اش ثبوت عصمت براى جميع مؤمنين است. پس چرا شيعيان از آن استفاده معصوم بودن اهل بيت مى كنند»؟ این شبهه که به اصل استناد شیعیان از این آیه بازمی گردد، در این وجیزه پاسخ داده می شود.

با توجه به جمع بودن ضمیر در آیه 55 سوره مبارکه مائده، چه طور می توان این آیه را به یک مصداق، آن هم علی علیه‌السلام اطلاق نمود؟

گفته مي شود: ضامیر آیه «الذين آمنوا الذين يقيمون الصلاه و يوتون الزكاه و هم راكعون» جمع است؛ حال چگونه می توان مصداق این آیه را امام علي علیه‌السلام دانست با وجود اينكه او مفرد است؟ این شبهه در حقیقت، قصد دارد که این فضیلت مولای متقیان را انکار کند و شأن نزول آن را از بین ببرد. بعون الله در این مختصر سعی داریم تا به این شبهه پاسخ دهیم.

چرا قرآن کریم، همراهی ابوبکر با پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله را صراحتاً بیان کرده، اما همراهی امامت امیرمؤمنان علیه‌السلام را صراحتاً متذکر نشده است؟

اینکه قرآن کریم، تلویحاً آياتي را پیرامون مسأله امامت مطرح کرده، شکی در آن نیست و با دلایل روشن و مبرهن ثابت می شود؛ اما با وجود تصریح قرآن به همراهی ابوبکر در غار، عدم صراحت آن در مورد به خصوص ذکر امامت علی علیه‌السلام، امری غیر قابل هضم خواهد بود که باید بدان پاسخ درخوری داد. حال در این وجیزه سعی شده است تا قدری به این مسأله پرداخته شود.