حسین دارند – ثقلین

حسن درّ يتيم اهل بيت است

حسن درّ يتيم اهل بيت است غريب دل دو نيم اهل بيت است دلش را هم به زهر کينه بخشيد حقيقت او کريم اهل بيت است شاعر: حسین دارند

پيش تو اگرچه صبراز پاافتاد باشيعه بگوکه تشت پيش تونهاد؟ صلح تواگرچه تلخ اما يک روز در قامت لاله گون قاسم گل داد شاعر: حسین دارند

بغض تو شهاب آسمان پيما شد موجي شد و سر به خون زد و دريا شد صبر تو کنار خشم خونرگ حسين(ع) شمشير دو دم به روز عاشورا شد شاعر: حسین دارند

روح پدرم شاد که مي گفت به من خوش باد دمي که ديده آيد به سخن عمري به زبان بي زباني چون اشک يک چشم حسين گفت،يک چشم حسن شاعر: سعید حدادیان

در مدح حسن لنگ کميت آمده است بيتي است مرا که شاه بيت آمده است بر جمله گدايان جهان مژده دهيد ميلاد کريم اهل بيت آمده است شاعر: مهدی آصفی

به روز نيمه‌ي ماه صيام ربّ ودود كمال رحمت ايزد زغيب شد به شهود به مولد حسن مجتبي ز عرش برين بلند گشت ندا آفرين بر اين مولود شاعر: محمد علامه

ياسي که بهشت بوستانش گردد لبريز ستاره آسمانش گردد اين ماه که از پرده برون مي‌آيد خورشيد گداي آستانش گردد شاعر: محمود تاری (یاسر)

بر روشني ماه دليل آمده است بر کعبه عاشقان خليل آمده است اين مولد آسماني کيست کز او بوي پر و بال جبرئيل آمده است شاعر: محمود تاری (یاسر)

آئينه‌ي حلم احمدي كيست؟ حسن مرآت صفات سرمدي كيست؟ حسن در گلشن مرتضي و باغ زهرا نورسته گل محمدي كيست؟ حسن شاعر: علی آهی

برخيز كه ماه انجمن، پيدا شد سيماي امام ممتحن، پيدا شد در ماه خدا، تجلي حسن ازل در صورت و سيرت حسن، پيدا شد شاعر: دکتر قاسم رسا

مرآت جمال ذوالمنن آمده است برخلق امام ممتحن آمده است بر روي نکويش صلواتي بفرست چون يوسف فاطمه حسن آمده است شاعر: سید رضا مؤید

تا حُسن، به ذهن شعر من مي آيد تا خاطره ام نام حسن مي آيد اين عطر محمدي است کز خانه ياس تا کوچه ي گل هاي چمن مي آيد شاعر: غلامرضا شکوهی

تنها نه ز شاخسار، سنبل مي ريخت بر مقدم او بهار هم گل مي ريخت افروخت چو در باغ، گل رخسارش صد حنجره فرياد ز بلبل مي ريخت شاعر: غلامرضا شکوهی

زين غنچه که در خانه‌ي مولا خندد امشب همه عالم ز تماشا خندد در پرده‌ي شرم و شادي از شوق حسن زهرا به علي علي به زهرا خندد شاعر: سید رضا مؤید