سلفی گری در عراق و تأثیر آن بر جمهوری اسلامی ایران
شکل گیری سلفی گری،یکی از مهم ترین رویدادهای ایدئولوژیکی و فکری تاریخ مسلمانان به شمار می آید. در این میان،عراق با موقعیت حساس و وابستگی های عمیق ژئوپلتیکی متقابل با جمهوری اسلامی ایران،یکی از معدود کشورهایی است که همواره از بدو شکل گیری ایدهء سلفی گری درگیر آن بوده است؛به طوری که پس از اشغال عراق،این کشور به کانون اصلی فعالیت گروه های سلفی تبدیل شد و این جریان در تلافی و همپوشانی با مدارهای قدرتمند سلفی،در جایگاه مهمترین بازیگر غیردولتی در صحنه تحولات عراق قرار گرفت.اینگونه نقش آفرینی در حلقهء اول جغرافیای سیاسی ایران،واجد پیامدهای مهم برای جمهوری اسلامی ایران است.متن حاضر،این تأثیرات را مورد توجه قرار داده است.
تاثیر تروریسم بین الملل برامنیت مرزهای شرقی جمهوری اسلامی ایران از1990تاکنون
امنیت مهمترین نیاز هرجامعه است تهدیداتی که مرزهای جمهوری اسلامی ایران را به خطر می اندازد. هم جنبه داخلی دارد .هم جنبه خارجی .گروهها وجنبش هایی همچون القاعده ،طالبان ،سپاه صحابه ،؛اخیرا گروهک تروریستی ریگی وتفکر وهابیت که به نوعی شاید عامل بیگانگان به حساب آیند .امروزه با تکیه بر اعتقادات وعقاید کور مذهبی ونژادی عامل گسترش ناامنی در مرزهای شرقی جمهوری اسلامی ایران شده اندکه وجود آنهانه تنها موجب نا امنی در منطقه هستندبلکه بهانه حضور قدرتهای فرامنطقه ای نیز شده اند. جالب این جاست که حضور ودخالت آمریکا ونیروهای ناتو برای سرکوب این گروههای تروریستی تقویت وگسترش بذرهای تروریسم را در منطقه در پی داشته است. ناگفته نماند بافت قومی –اجتماعی فقر اقتصادی وفقر فرهنگی منطقه درآسیب پذیری وبروز تهدیدات مرزی نقش تاثیر گذار داشته است. همکاری جهانی در چارچوب نهادهای بین المللی عنصر بسیار مهمی در تامین وحفظ امنیت بین الملل می باشد.سیاستگذاری های یک جانبه نمی تواند در مواجهه با تروریسم بین المللی موثر افتد. تا زمانی که نظام ناعادلانه اقتصادی ،فرهنگی اجتماعی درون ملی وفراملی وجود داشته باشد نمی توان انتظار داشت این پدیده شوم ریشه کن شود.به نظر می رسد بدون رفع استبداد ،استعمار ،تبعیض تقسیم ناعادلانه قدرت وثروت و….امکان از بین بردن تروریسم نزدیک به صفر است.