برچسب: جریان نفاق

مرگ معاويه و اتفاقات مرتبط با آن

معاويه بيش از هفتاد سال در دنيا زيست و حدود 42 سال بر مردم فرمانروایی کرد. حكومت وى از هنگامى آغاز گشت كه در سال هجدهم هجرى از سوى عمر به جاى برادرش يزيد بن ابى سفيان، ، به عنوان والى دمشق تعيين گشت؛ و سرانجام در سال شصت هجرى مرد. مدت هفده سال را […]

جعل روايت درباره سيره امام حسين علیه السلام

در آثار روايى اسلام درباره تاريخ زندگى اهل بيت عليهم السلام به روايت هاى دروغين بسيار زيادى برمى خوريم؛ كه تاريخ زندگانى امام حسين عليه السلام نيز از راهيابى مجموعه اى از اين روايت ها مصون نمانده است.با كمال تأسف برخى كسانى كه درباره زندگى امام حسين عليه السلام كتاب نوشته اند، اين روايت هاى […]

امام حسین علیه السلام و حضور در جنگ قستنطنیه به فرماندهی یزید!!!

یکی از شبهاتی که در مورد سیره امام حسین علیه السلام مورد توجه قرار گرفته است بحث حضور ایشان در جنگ قستنطنیه به فرماندهی یزید ابن معاویه می باشد آیا امام حسین علیه السلام در آن جنگ حضور داشته اند؟؟؟!! تارخ به جا مانده از آن زمان چه می گوید؟؟؟!! ابن عساكر در مقدمه زندگانى […]

قاطعيت امام حسین عليه السلام در خوددارى از پذيرش خلافت يزيد و بيعت نكردن با او

خلاصه ماجراى بيعت گرفتن براى ولايتعهدى يزيد توسط معاویه را می توان به طور خلاصه در مطالب زیر بررسی کرد مغيرة بن شعبه- از سران گروه سودجوى جريان نفاق و از نوابغ عرب و استادحيله گرى و خيانت و از كسانى كه به معاويه فراوان خدمت كرد- باخبر شد كه معاويه قصد دارد او را […]

نگهدارى امام حسین علیه السلام از امّت، به ويژه از شيعيان در زمان معاویه  

از وظايف عام و مشترك همه اهل بيت عليهم السلام رسيدگى و سرپرستى امّت اسلامى به طور عام و خاصه شيعيانشان است؛ اين كه امام حسين عليه السلام به جنبه هاى گوناگون حيات اين امّت اهتمام فراوان بورزد و از هيچ كوششى براى دفاع از آنان دريغ نورزد؛ و از هر خطر و مهلكه اى […]

احتجاج امام حسين عليه السلام با معاويه و بنى اميه

پايبندى امام حسين عليه السلام به صلح و متاركه جنگ، آن حضرت را از اعلام اعتراض هاى پياپى عليه معاويه و عليه نقض شرايط صلح از سوى او و نيز احتجاج پى در پى عليه كارگزاران وى كه از اسلام منحرف گشته و دست ستم بر امّت گشوده بودند باز نداشت. يكى از جامع ترين […]

روش تبلیغی امام حسین علیه السلام در دوران معاویه

در حالى كه آراى عمومى جهان اسلام در تلاطم امواج گمراه كننده سياسى و دينى اموى گرفتار آمده بود، امام حسين عليه السلام با اين موج در مبارزه بود و مى كوشيد تا براى روشنگرى و دعوت و دفاع از حق ميان آن شكاف اندازد، و با دلايل محكم در نشان دادن راه روشن؛ امر […]

دليل قيام نكردن امام حسين عليه السلام عليه معاويه‏

دليل قيام نكردن امام حسين عليه السلام عليه معاويه با توجه به اعتقادامام حسين عليه السلام به عدم کفايت معاوية بن ابو سفيان برای بدست گرفتن زمام امور و خليفه مسلمين قرار گرفتن ، چرا سيد الشهدا عليه السلام عليه او دست به قيام نزد؟؟؟ بر مبنای چه سياستی امام حسين عليه السلام با معاويه […]

دوران معاويه‏ و علت شکل گیری حادثه عاشورا به سبب اوج گیری جریان نفاق

با گذشت حدود بيست سال از حكومت معاويه بر سرزمين هاى اسلامى و بر اثر اين گمراهى دينى كه با نيرنگ و ارعاب به موفقيت كامل نايل شد، عموم امّت اسلامى مشروعيت حكومت بنى اميه را تأييد كردند و فريفته اش گشتند. امويت و اسلام، در انديشه مردم چنان به هم آميخت كه به تصور آنان قيام بر ضد حكومت اموى، قيام بر ضد اسلام بود!از اين رو، براى جدا ساختن امويت از اسلام در ذهن و دل مردم، ناگزير بايد خونى كه كمال قداست را نزد مسلمانان داشت، در مسلخ رويارويى با بنى اميه بر زمين مى ريخت؛ و چنين خونى جز خون فرزند پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلم و سرور جوانان بهشت يعنى حضرت اباعبدالله الحسين صلى الله عليه و آله و سلم نبود. معاويه خود پيامد اين واقعيت را به خوبى درك مى كرد و از اين رو تا آن جا كه مى توانست از آن دورى مى جست.

چگونگی رابطه ی خلافت عمر بن خطاب‏ و عثمان با جریان نفاق

عمر بن خطاب پس از ابوبكر و با تعيين وى، بر مسند خلافت تكيه زد؛ و همان سياستى را كه او و ابوبكر در دوران خلافتش اعمال مى كردند ادامه داد. بر طبق اين سياست، از سويى اهل بيت به ويژه و بنى هاشم عموماً زير فشار اجتماعى، سياسى و اقتصادى قرار گرفتند؛ و دست بنى اميه در اشغال پست هاى فرماندهى و حكومت ولايات باز گذاشته شد. او و عثمان در اين سياست از ابوبكر هم پيشى گرفتند.

چگونگی تولد جریان سقیفه از دامن حزب نفاق

آن چه از سقيفه اهميت دارد، نتايج آن است. بنابر دلايل و شواهد فراوان تاريخى، آن طور كه بسيارى از مورخان مى پندارند، اجتماع سقيفه اتفاقى نبود. بلكه دلايلی وجود دارد كه نشان می دهد خود حزب سلطه(حزب نفاق) براى برپايى چنين اجتماعى با برانگيختن و تحريك به طور دقيق برنامه ريزى كرده و رهبرى آن همه مقدمات لازم را براى پيروزى خود فراهم ساخته بود.

حزب اموى‏ و جایگاه آنان در جریان نفاق

بيش تر اموى ها در ماجرای فتح مکه بر ستيز و دشمنى خود عليه اسلام پاى فشردند، تا آن كه پرچم هاى فتح اسلامى در برابرشان ظاهر شد؛ و آن ها در شمار آزادشدگان قرار گرفتند. اموى ها پس از شكست در فتح مكّه به اسلام درآمدند ولى دل هايشان هرگز به اسلام تمايل پيدا نکرد. حقيقت نفاق و اصرار اينان بر كفر، از واقعيت هاى مسلم تاريخ است كه هيچ منصفى در آن ترديد نمى كند. شواهد اين واقعيت آشكارتر از آن است كه با تأويل هاى حق گريزان و حقيقت ستيزان قابل انكار باشد.

سرحلقه اولیه ایجاد جریان نفاق در اسلام

براى اثبات اين موضوع كه گروهى از صحابه در دايره نفاق قرار مى گيرند، همين بس كه بدانيم اينان در كارى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم مقرر داشته بود، ايجاد مانع مى كردند، چنان كه خداى متعال مى فرمايد:«وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ تَعالَوْا إِلى ما أَنْزَلَ اللَّهُ وَ إِلَى الرَّسُولِ رَأَيْتَ الْمُنافِقِينَ يَصُدُّونَ عَنْكَ صُدُوداً» و چون به ايشان گفته شود: «به سوى آنچه خدا نازل كرده و به سوى پيامبر [او] بياييد؛ منافقان را مى بينى كه از تو سخت روى برمى تابند.