تاریخ بخارای غُنجار و نقل های برجای مانده از آن

تاریخهای محلی یکی از منابع بسیار با ارزش در شناخت تاریخ و جغرافیای دنیای اسلام و مهمتر از آن شناخت رجال و دانشمندان اسلامی و تحقیق درباره تمدن و فرهنگ اسلامی هستند. در این زمینه، خراسان پیشتاز است و آثار فراوانی درباره آن در قرنهای سوم تا ششم تألیف شده است. یکی از این آثار که منبعی منحصر به فرد درباره شهر بخارا بوده است، تاریخ بخارای غنجار است که به سال 412 ﻫ . ق درگذشته است. از این اثر، نسخهای شناخته نشده و تنها بخشهایی از آن در منابع بعدی بر جای مانده است. این مقاله به بررسی زندگی غنجار، تاریخ بخارا و قطعات باقیمانده آن میپردازد.
تأملی در آموزش و پژوهش جغرافیای تاریخی در ایران

به رغم فراوانی متون کهن جغرافیای تاریخی در میان ایرانیان و با وجود آنکه در دهههای اخیر درسی با عنوان «جغرافیای تاریخی» در دانشگاههای کشور تدریس میشود و پژوهشگرانی به پژوهش و مطالعه در این زمینه اشتغال دارند، مفهوم و مصداق این دانش بین رشتهای، همچنان دچار ابهام و گاه آمیختگی با دیگر علوم چون باستان شناسی و تاریخ محلی است. بر این اساس در مقاله حاضر پس از بررسی تعاریف، سابقه تدریس و شیوه آن و پژوهشهای صورت گرفته، به مسائل و مشکلات مربوط به تدریس و پژوهش این دانش در ایران خواهیم پرداخت و راهحلهایی برای برونرفت از تنگناهای آن ارائه خواهیم کرد.