مرثیه‌ی دختران عقیل 3
قندوزی گوید: فاطمه دختر عقیل، این‌گونه بر حسین (ع) مرثیه گفت: ای چشم! اگر گریه و ندبه می‌کنی، اشک بریز و ناله کن بر خاندان پیامبر. نُه نفر همه از فرزندان علی شهید شدند و پنج نفر از فرزندان عقیل. قال القندوزیّ: قالت فاطمة بنت عقیل بن أبی‌طالب ترثیه: عینی أبکی بعبرة و […]
مرثیه‌ی دختران عقیل 2
طبرانی از مصعب بن زبیر چنین نقل می‌کند: زینب صغری دختر عقیل بن ابی‌طالب، در بقیع پیش مردم آمد؛ بر کشته‌های خویش در کربلا می‌گریست و می‌گفت: چه جواب خواهید داد اگر پیامبر خدا به شما که آخرین امّت‌هایید بگوید با اهل بیت و یاران و فرزندان من چه کردید؟ بعضی از آنان اسیر شدند […]
مرثیه‌ی دختران عقیل 1
شیخ مفید با سند خود از عبدالله بن عامر نقل می‌کند: چون خبر شهادت امام حسین (ع) به مدینه رسید، اسماء دختر عقیل بن ابی‌طالب با گروهی از زنان خانواده بیرون آمد تا آن‌که به قبر رسول خدا (ص) رسید و به آن پناهنده شد. ناله‌ای از دل برآورد، آن‌گاه رو به مهاجران و انصار […]
مرثیه ی حضرت زینب کبری علیه السلام
بحرانی گوید: از مرثیه‌ی زینب دختر فاطمه خواهر حسین (ع)، آن‌گاه که آنان را وارد دمشق کردند، این بود: آیا تو را اندوهگین نساخت این‌که حسن و حسین تشته شهید شدند، در حالی که فرمایگان سیراب بودند؟ می گفت: ای گروه! پدرم علی وصی است و مادر فاطمه‌ی پرهیزکار. بر فرزند مصطفی با جرعه آبی […]
مرثیه‌های رباب 2
شبلنجی از قول هشام بن کلبی نقل می‌کند: رباب از زنان نیک و برتر بود. پس از شهادت حسین (ع) از او خواستگاری کردند. گفت: بعد از رسول خدا (ص) پدر شوهر دیگری نخواهم گرفت. چون حسین (ع) شهید شد با ابیاتی برای او مرثیه گفت که از جمله‌ی آن‌ها چنین است: آن که نور […]
مرثیه‌های رباب 1
ابن جوزی نقل می‌کند که گفته‌اند: رباب، دختر امرءالقیس همسر امام حسین (ع) سر مطهّر را گرفت و بر دامان خود نهاد و آن را بوسید و این شعر را خواند: وای حسین! هرگز حسین را فراموش نخواهم کرد که نیزه‌ی دشمنان او را هدف قرار داد. او را در کربلا کشته وانهادند. خدا هرگز […]
گریه ی همه ی کائنات بر حضرت حسین بن علی علیه السلام 17
علّامه‌ی مجلسی با سند خویش از امام باقر (ع) روایت می‌کند: پی‌کننده‌ی ناقله‌ی صالح، ازرق چشمی پسر یک بدکار بود. قاتل یحیی بن زکریا نیز حرامزاده بود. قاتل علی (ع) هم یک حرامزاده بود. قبیله‌ی مراد (که ابن ملجم از آن بود) می‌گفتند ما در بین خود برای او پدر و مادر نسبی نمی‌شناسیم. قاتل […]
گریه ی همه ی کائنات بر حضرت حسین بن علی علیه السلام 16
ابن قولویه از امام صادق (ع) درباره‌ی آیه‌ی «فَما بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّماءُ وَ الْأَرْضُ وَ ما كانُوا مُنْظَرِينَ» (آسمان و زمین به حالشان گریه نکرد و به آنان مهلت داده نشد) روایت می‌کند که فرمود: آسمان از آن زمان که یحیی بن زکریا کشته شد، بر کسی گریه نکرده بود تا آن‌که حسین (ع) شهید […]
گریه ی همه ی کائنات بر حضرت حسین بن علی علیه السلام 15
ابن قولویه از علیّ بن مسهر قرشی نقل می‌کند: جدّه‌ام به من گفت که من ایام شهادت حسین بن علی (ع) را درک کردم. آن هنگام یک سال و نه ماه، آسمان من علقه، مثل خون بود و خورشید دیده نمی‌شد. قال ابن قولویه: وَ حَدَّثَنِي أَبِي رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ […]
گریه ی همه ی کائنات بر حضرت حسین بن علی علیه السلام 14
ابن قولویه با سند خود از عبدالله بن هلال نقل می‌کند: از امام صادق (ع) شنیدم که می‌فرمود: آسمان بر حسین بن علی و یحیی بن زکریا گریست و بر کسی جز آن دو گریه نکرده است. گفتم: گریه‌ی آسمان چگونه است؟ فرمود: چهل روز خورشید هنگام طلوع و غروب، گویا سرخ بود و گداخته، […]
گریه ی همه ی کائنات بر حضرت حسین بن علی علیه السلام 13
بلاذری از ابن شهاب نقل می‌کند: روز شهادت حسین (ع)، هیچ سنگی را در شام از زمین برنمی‌داشتند مگر آن‌که زیر آن خون بود. قال البلاذریّ: حَدَّثَنَا عن أبی عاصم النّبیل، عن أبی جریح [کذا]، عَنِ ابْنِ شِهَابٍ، قَالَ: مَا رُفِعَ حَجَرٌ بِالشَّامِ يَوْمَ قُتِلَ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ إِلَّا عَنْ دَمٍ.[1] [1]– نفس المصدر: […]
گریه ی همه ی کائنات بر حضرت حسین بن علی علیه السلام 12
بلاذری از ابی‌قبیل نقل می‌کند: روزی که حسین (ع) شهید شد، آسمان آن‌چنان تیره و تاریک شد که ستارگان را دیدند. قال البلاذریّ: حدّثنا عمرو، عن ابن وهب، عن ابن لهیعة، عن أبی قبیل [قال]: إنّ السّماء أظلمت یوم قتل الحسین حتّی رأوا الکواکب.[1] [1]– نفس المصدر ح 55.
گریه ی همه ی کائنات بر حضرت حسین بن علی علیه السلام 11
بلاذری از ابی‌حصین نقل می‌کند: چون حسین (ع) کشته شد، دو سه ماه گذشت و گویا دیوارها به خون رنگ شده بود، از هنگام نماز صبح تا طلوع خورشید. قال البلاذریّ: حدّثنا سعید بن سلیمان، حدّثنا عبّاد بن العوام، عن أبی حصین قال: لمّا قُتل الحسین مکثوا شهرین أو ثلاثة و کأنّما یلطغ […]
گریه ی همه ی کائنات بر حضرت حسین بن علی علیه السلام 10
طبرانی از محمّد بن سیرین نقل می‌کند: در آسمان رنگ سرخ نبود تا آن‌که حسین (ع) شهید شد. قال الطّبرانیّ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللهِ الْحَضْرَمِيُّ، حَدَّثَنَا يَحْيَى الْحِمَّانِيُّ، حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ زَيْدٍ، عَنْ هِشَامِ بْنِ حَسَّانَ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِيرِينَ، قَالَ: لَمْ يَكُنْ فِي السَّمَاءِ حُمْرَةٌ حَتَّى قُتِلَ الْحُسَيْنُ.[1] [1]– المعجم الکبیر […]