ماجرای نماز ابوبکر بجای پیامبر 1
در کتب اهل سنّت روایاتی را ذکر کرده اند که در روز بیماری حضرت رسول، پیامبر صلّی الله علیه و آله به ابوبکر دستور داد به مسجد رفته و بجای من نماز بخوان و چون رسول خدا صلّی الله علیه و آله درگذشت، چنان دیدند که رسول خدا صلّی الله علیه و آله کار دینشان را به او واگذار کرده است. از این‌رو کار دنیای خود را نیز به او سپردند.
در این نوشتار و نوشتار بعدی به نقل و نقد این روایات و تحلیل این ماجرا می پردازیم.
ماجرای جنگ حنین و ثابت قدمان آن 2
مسلمانان در اغلب موارد در جنگ‌های مختلف خود با دشمنان در شمار افراد از نیروهای مقابل کمتر و از نظر ساز و برگ نظامی و امکانات جنگی ضعیف‌تر بودند لیکن خداوند متعال پیروزی، مجد و افتخار دائمی را نصیب مسلمانان می کرد؛ در عین حال، کار حنین بر خلاف انتظار پیش رفت. در این نبرد، شمار مسلمانان چند برابر آنان در نبردهای گذشته بود. سپس همین سپاه بزرگ که به امکانات جدیدی هم مجهز شده بود از مقابل نیروهای شرک گریخت و جنگ به مبارزه میان سپاهی چندین هزار نفری و یک نفر بدل شد که آن یکنفر توانست شکست بزرگ یارانش را به پیروزی حمایت شده بر سپاهی جرار بدل کند. آن فرد کسی نبود جز امیرالمومنین علی علیه السلام.
ماجرای جنگ حنین و ثابت قدمان آن 1
مسلمانان در اغلب موارد در جنگ‌های مختلف خود با دشمنان در شمار افراد از نیروهای مقابل کمتر و از نظر ساز و برگ نظامی و امکانات جنگی ضعیف‌تر بودند لیکن خداوند متعال پیروزی، مجد و افتخار دائمی را نصیب مسلمانان می کرد؛ در عین حال، کار حنین بر خلاف انتظار پیش رفت. در این نبرد، شمار مسلمانان چند برابر آنان در نبردهای گذشته بود. سپس همین سپاه بزرگ که به امکانات جدیدی هم مجهز شده بود از مقابل نیروهای شرک گریخت و جنگ به مبارزه میان سپاهی چندین هزار نفری و یک نفر بدل شد که آن یکنفر توانست شکست بزرگ یارانش را به پیروزی حمایت شده بر سپاهی جرار بدل کند. آن فرد کسی نبود جز امیرالمومنین علی علیه السلام.
گریه پیامبر بر فرزند خود و تحلیلی در این مورد
در بررسى هاى تاریخى زندگانی پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و صحابه ایشان، شاهد آنیم كه آنان، در برگزاری سوگواری ها و عزاداری ها بر اساس اقتضاى فطرى خویش رفتار كرده و در رثای برخی از در گذشتگان خویش به گریه و نوحه گری می پرداختند و این مساله موید دیگری است که می توان در مقابل استدلالات بی بنیان وهابیت اقامه داشت و پوچی ادعاهای آنان را به اثبات رسانید. در این نوشتار به عنوان نمونه به گریه پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله در رحلت فرزندش ابراهیم می پردازیم و به گریه نکوهیده از منظر پیامبر صلّی الله علیه و آله اشاره ای می کنیم.
رازگویی و نجوای خدا با علی علیه السلام
یكی از افتخارات امام علی علیه السلام این است كه آن حضرت، هم نشین و هم صحبتِ تنهایی ها و خلوت های رسول اكرم صلی الله علیه وآله بود، و به طور خصوصی با پیامبرصلی الله علیه وآله، گفت وگو و نجوا می كرد؛ بی گمان، در چنین خلوت هایی، علی علیه السلام به سطح والایی از حقایق و معارف – به تعبیری، اسرار و علوم ماورایی – آگاهی می یافت. البته در این میان کسانی که به دنبال نزدیک شدن به پیامبر و کسب موقعیت بودند، از خلوتِ پیامبرصلی الله علیه وآله با علی علیه السلام آزرده خاطر و ناراحت می شدند و بر رشك خود نسبت به علی علیه السلام می افزودند. چنین رشكی، در بیان اعتراض یا سخنان طعن آلود به پیامبرصلی الله علیه وآله نمایان شده است که به نمونه ای از این نجواها اشاره می کنیم.
تحلیلی بر اقدامات نظامی پیامبر در طایف
قبیله ثقیف که از قبایل نیرومند و پرجمعیت عرب بود در شهر طائف زندگی می‌کرد، پس از جنگ حنین و شکست کفار، برخی از اعراب ثقیف که در جنگ حنین حضور داشتند، به طائف برگشتند و در قلعه محکم و مرتفع شهر خود پناهنده شدند تا در فرصتی دیگر علیه مسلمانان به توطئه و جنگ برخیزند. مسلمانان به دستور پیامبر به سوی طائف حرکت کردند و قلعه شهر را محاصره کردند. در جریان این محاصره مسلمانان از تدابیر نظامی متعددی استفاده نمودند که در این نوشتار به چند نمونه آن که در کتب اهل سنّت آمده است همراه با توضیحاتی درباره آن ها اشاره می کنیم.
پذیرش دعوت علی علیه السّلام، ردّ دعوت خالد
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله خالد بن ولید را با لشگریانی به یمن نزد قبیله همدان فرستاد تا مردم را به اسلام دعوت کند. شش ماه در آن سرزمین ماندند و آنان را به اسلام دعوت کردند، ولی آنان نپذیرفتند. سپس پیامبر صلّی الله علیه و آله علی علیه السّلام را فرستاد و دستور داد که خالد برگردد و یارانش در ماندن و آمدن مختارند. پس از دعوت علی علیه السّلام همه ی همدانیان به یک باره مسلمان شدند. که دقت در علت آن، در نوع خود جالب و برای سیاستمداران دیندار آموزنده است. در این نوشتار به نقل این ماجرا و به بیان نکاتی پیرامون آن می پردازیم.
نامه رسول خدا به خسرو پرویز 1
بررسی محتوایی
از جمله حوادث مهم سال ششم یا هفتم، نامه هایی بود که رسول خدا صلّی الله علیه و آله پس از بازگشت از حدیبیه برای سران و پادشاهان کشورهای اطراف نوشتند. تعداد این نامه ها شش عدد بوده و ظاهراً همه در یک روز ارسال شده اند. یکی از این نامه ها نامه پیامبر صلّی الله علیه و آله به خسرو پرویز پادشاه ایران است. بررسی محتوای بی نظیر این نامه که در شرایط آن زمان پیامبر و مسلمانان نوشته شده است همه اندیشمندان را به فکر برده است.
در این نوشتار به تحلیل محتوای این نامه می پردازیم.