آیا واقعاً از ظاهر آیه «اولی الامر»، عصمت فهمیده نمی شود؟
برخی سؤال می کنند: در آيه شريفة «يا ايها الذين آمنوا اطيعوا الله و اطيعوا الرسول و اولي الامر منكم فان تنازعتم في شيء فردوه الي الله و الرسول إن كنتم تؤمنون بالله و اليوم الاخر» ، ابتدا امر به اطاعت از خدا، رسول و اولي الامر شده است، اما بعداً فقط خدا و رسول، مرجع حل تنازع معرفي شدهاند نه اولي الامر، كه اين مطلب دليل بر غير معصوم بودن اولي الامر است! حال در این مختصر سعی داریم به این شبهه پاسخ دهیم.
چگونه آیه «اطاعت» بر ولایت بلافصل امیرمؤمنان علیه‌السلام دلالت می کند؟
از جمله استدلالات مهم شیعه بر ولایت بلافصل امیرمؤمنان علیه‌السلام، تمسک به فحوای آیه اطاعت است. آیه ای که مسلمین را به اطاعت خدا و رسول و اولی الامر فرا می خواند. چه آنکه خداوند در این آیه می فرماید: «آيه أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ اولىالامر مِنْكُمْ»؛ حال نزاع اصلی، همان تعیین مصداق واژه «اولی الامر» در آیه است. در این وجیزه سعی شده است تا بدین پرسش پاسخ داده شود.
آیا آیات قرآن به وجوب اطاعت از امام معصوم نیز اشاره دارد؟
ممکن است شخصی پرسشگرایانه و یا مغرضانه، اصل امامت را هدف بگیرد و بپرسد، اگر امامت جزو رکن دین است، پس چرا وجوب اطاعت از ائمه معصومین علیهمالسلام در کنار وجوب اطاعت از خدا و رسولش در قرآن کریم ذکر نشده است؟ این سؤال، از سوی برخی به عنوان شبهه ای مطرح می شود که در این وجیزه پاسخ درخوری بدان داده شده است.
آیا جايگاه و اعتبار احاديث امامان شيعه، براي شيعيان از قرآن بيشتر است؟
اعتبار و جایگاه والای ائمه اطهار سبب شده است که برخی مغرضانه و یا جاهلانه فکر کنند که شیعیان، کلام اهل بیت علیهمالسلام را بالاتر از قرآن می‌دانند. این کلام سخیف چهره بدی از شیعیان را برای مخاطب ترسیم می‌کند و به وی القا می‌کند که این جماعت گروهی افراطی هستند. در این وجیزه سعی شده تا به صورت مستدل این کلام واهی را از بین ببریم.