رویکرد انحرافی در تفسیر قرآن
رويكرد انحرافى در تفسير قرآن، سابقه طولانى در ميان مفسّران دارد، تا آنجا كه حتّى به صدر اسلام مي‌رسد. اين گونه تفسير، نظام دلالتهاى واژگانى قرآن را به هم مي‌زند و ضلالت را به نام قرآن رواج مي‌دهد.از منظر روششناسى، عواملى براى اين رويكرد برشمرده‌اند، كه به خود قرآن، ويژگی هاى مفسّر يا روش تفسيرى او برمی گردد. مخالفان قرآن، و نيز فرقه هايى همچون غاليان، باطنيه و…، عرفا، روشنفكرنمايان و خاورشناسان، نمونه هايى از رويكرد انحرافى را در آثار خود عرضه كرده‌اند.