اطمينان به همديگر

مى ‏خواستم بدانم از لحاظ اخلاقى، رابطه پسر و دختر چگونه بايد باشد؟ چگونه يك دختر مى ‏تواند با همجنس خود دوست باشد ؛ ولى با وجود سلامت اخلاقى و اجتماعى، اجازه ندارد با يك پسر دوست شود ؛ يعنى چرا جامعه، از نظر اخلاقى اين رابطه را – حتّى اگر طرفين هيچ ‏گونه نظر سوء به هم نداشته باشند و فقط در حد آنچه جامعه و اسلام مى ‏پذيرند با هم رابطه برقرار كنند – مطرود مى ‏داند. اگر دختر از خودش و طرف مقابل اطمينان كامل داشته باشد و هيچ يك از طرفين از جاده عصمت و تقوا دور نشوند، ارتباط چه صورت دارد؟!