امام، اسوه امّت

با بررسى لغوى واژگان اسوه و امام، مفاهيم قصد، توجّه، پيشوايى، راهنما، شاخص و… به دست مي‌آيد. مفهوم امامت در ديدگاه كلامى آن «رياست عامه در امور دين و دنيا بر همه مكلفين بر سبيل جانشينى پيامبر” تعريف شده است و در فرهنگ شيعى، امام همه مقامات پيامبر9 به جز مقام نبوّت را با ويژگيهاى: عصمت، علم خدادادى و انتصاب الاهى دارد.انسانها به دلايل مختلف؛ به مقتضاى فطرت خويش الگوطلب و الگو پذيرند و در قرآن نيز به نقش الگوپذيرى در تربيت تأكيد شده است. از بررسى واژه قرآنى اسوه ـ كه سه بار با صفت حسنه ذكر شده است ـ اسوه بودن پيامبر9 در تمام شئون هدايتى مشخّص مىشود.ضرورت اسوه بودن امام معصوم7 براى هدايت بشر با توجه به ويژگيهاى امام با دلايلى تبيين و با استناد به روايات و متون ادعيه و زيارات، الفاظ متفاوت و شكلهاى متفاوت اسوه بودن امامان معصوم:توضيح داده شده است.