آیا اهلبیت مجبور به دوری از گناه شده اند؟
درآیه تطهیر آمده که «خداوند چنین می خواهد که هررجس وآلایشی را از شما خانواده (نبوت) ببرد وشما را ازهرعیب پاک ومنزه گرداند» حال سؤال بسیاری این است که آیا این بدان معنی نیست که خداوند جبراً پیامبر و اهل بیتش را از هر ناپاکی و گناهی منزه گردانیده و اهلبیت علیهم‌السلام، اختیار انجام گناه را نداشته اند؟ در این وجیزه سعی شده است تا به این سؤال پاسخ درخوری داده شود. متن پیشرو اقتباسی از کلام علامه سید جعفر مرتضی عاملی در کتاب اهلبیت و آیه تطهیر است.
اراده خداوند از دیدگاه ثقة الاسلام کلینی
درباره اينكه اراده از صفات فعل يا صفات ذات خداست، ميان دانشمندان اختلاف نظر وجود دارد. قول مشهور اين است كه اراده از صفات ذات است. كلينى، مفيد، قاضى سعيد، مجلسى و طباطبايى اراده را از صفات فعل خدا، شمرده‌اند. ضابطه كلينى درباره صفات فعل و ذات «اتّصاف و عدم اتّصاف به ضدّ وجودى» است.
اين ضابطه را قاضى سعيد قمى مورد اشكال قرار داده است. حدوث و قدم نيز در ضابطه صفات ذات و فعل، مطرح شده است. نمونه صفاتى كه در كتاب التوحيد كافى به عنوان صفات فعل مطرح شده‌اند، عبارت‌اند از: مشيّت، اراده، غضب، رضا و سخط كه در اين پژوهش، روايات مربوط به اراده و مشيّت بررسى شده است. مشيّت در معناى اراده يا نزديك به آن تعبير شده است. مشيت حادث است و نمىتواند از صفات ذات باشد. ضابطه كلينى در تشخيص صفات ذات و صفات فعل، بيان و جايگاه اراده از ديدگاه متكلّمان و فلاسفه، با تاكيد بر ضابطه كلينى و علّا مه مجلسى در شرح كافى، بررسى شده است.