شناخت امامان حقّ از امامان جور بر پايه شاخصه ها با محوريت احاديث نبوی «ائمة اثناعشر»

در منابع معتبر اهل سنت، احاديث فراوانی با اسناد صحيح از پيامبر اکرم صل الله علیه وآله دربارۀ پیش گویی حضرت پیرامون ظهور دو گروه از راهبران جامعه بیان شده است: دستۀ اوّل، امامان حقّ و خلفای راستين که عمدتاً در قالب احاديث «اثناعشر» معرفی شده اند؛ و دستۀ دوّم، امامان و حاکمان جور. زبان احادیث نبوی دربارۀ دستۀ اول، بشارت آمیز و پیرامون دستۀ دوم، پرهیز آمیز و ترساننده است. پیامبر اکرم صل الله علیه وآله برای شناخت و تمییز هر یک از این دو گروه، شاخصه هایی را معرفی کرده اند. در اين نوشته، ضمن تبيين مضامين احاديث و تفکيک و مقايسۀ شاخصه های هر گروه در قبال همديگر، با دستاویز قرار دادن قاعدۀ «تُعرَف الاشياءُ باضدادها»، ثابت شده است که ویژگی های امامان حقّ، فقط بر ائمۀ اثناعشر علیهم السلام که اماميه باورمند به آن ها است، قابل انطباق بوده و تطبيق این ویژگی ها بر حاکمان جور، با محتوای رواياتی که عالمان اهل سنّت در منابع دست اول خود نقل کرده اند، ناسازگار است.

تعليقات على بن محمد عاملی بر احاديث ابواب عدل

تعلیقات علی بن محمد عاملی (سده یازدهم) بر یازده حدیث از توحید صدوق، کافی و کتابهای دیگر در این گفتار ارائه شده است. این تعلیقات، که از کتاب “الدر المنثور فی المأثور و غیر المأثور” عاملی برگزیده شده، در موضوع‌هایی است مانند: بداء، استطاعت، قدریه، نفی جبر و تفویض، امر بین الامرین، حدیث تردّد، مشیت الهی، رساله امام هادی7 در نفی جبر و تفویض. شرح حال مختصری از عاملی در آغاز مقاله آمده است.

انسان در عالم اظلّه و ارواح: آيات و احاديث

خداوند معرفت خود را به صورت فطرى، به انسان و بلكه به همه حيوانات عطا فرموده است. اين معرفت در عالم ذرّ و عالم ارواح به انسان عطا شده است. خلقت ارواح قبل از اجساد، با استناد به روايت بررسى شده و پس از بيان تواتر روايات، نكتههايى به عنوان نتيجه بررسى روايات، ذكر شده است.فرقه فرقه بودن ارواح با توجّه به عبارت «الأرواح جنود مجنّدة» تبيين و معناى جنود مجنّده بررسى شده است، نظريّات استاد مصباح درباره اين روايات، بيان و نقد و بررسى شده، به تواتر روايات و نكات حاصله اشاره و روايات متفرّقه در اين باب نيز ذكر شده است.

احاديثی از اهل سنت دال بر اينكه جعده به تشويق معاويه، امام حسن علیه السلام را مسموم كرد

طبق روايات بسياري كه در كتاب‌هاي شيعه و سني وجود دارد ، معاوية بن أبي سفيان سمّي را براي جعده دختر اشعث بن قيس ، همان كسي كه در تمام حوادث زمان امام علي عليه السلام نقش اساسي داشت ، فرستاد و به او وعده داد كه اگر امام حسن عليه السلام را به شهادت برساني ، تو را به ازدواج پسرم يزيد درمي آورم . جعده نيز دستور معاويه را اجرا كرد و آن حضرت را در حالي كه روزه داشت و براي افطار به خانه آمده بود ، با زهري كه معاويه فرستاده بود به شهادت رساند . ابوالفرج اصفهاني ، عالم بزرگ اهل سنت در كتاب معتبر مقاتل الطالبين مي‌نويسد :