توحید ازدیدگاه قرآن و نهج البلاغه (1)
نگارنده در اين گفتار، سه اصل براى بيان توحيد از نظر قرآن ياد مىكند: عدم مشابهت خداوند تعالى با ديگر موجودات، مبرّا بودن خداوند از هر نقص، توفيقيّت اسماء و صفات الهى. اصل اول (عدم مشابهت)، تعبيرى ديگر از توحيد خدا است كه مطلق و حقيقى است و با يگانه بودن برخى از آفريدگان در بعضى از ويژگىها تفاوت دارد. براساس اصل دوم، مبرّا بودن خداوند از هر نقص و عيب، اصلى فطرى است كه انسان به محض شنيدن، آن را سازگار با فطرت خود می يابد. اصل سوم، انسان را از بيان صفات و اسماء الهى براساس عقل و درك خود بازمي‌دارد. نويسنده، جملاتى از خطبه 181 و خطبه 87 (اشباح) نقل مىكند و در خلال توضيح آن، آيات قرآنى را كه مؤيّد آن است، مي‌آورد. در بخشهاى بعدى اين مقاله، ديگر خطبه هاى توحيدى نهج‌البلاغه مورد بحث و بررسى قرار مىگيرد. كليد واژه ها : نهج‌البلاغه / توحيد / قرآن و توحيد / تنزيه الهى / توقيفيّت اسماء و صفات الهى / مبرّا بودن خداوند از نقص / خطبه اشباح.