آیا واقعاً از ظاهر آیه «اولی الامر»، عصمت فهمیده نمی شود؟
برخی سؤال می کنند: در آيه شريفة «يا ايها الذين آمنوا اطيعوا الله و اطيعوا الرسول و اولي الامر منكم فان تنازعتم في شيء فردوه الي الله و الرسول إن كنتم تؤمنون بالله و اليوم الاخر» ، ابتدا امر به اطاعت از خدا، رسول و اولي الامر شده است، اما بعداً فقط خدا و رسول، مرجع حل تنازع معرفي شدهاند نه اولي الامر، كه اين مطلب دليل بر غير معصوم بودن اولي الامر است! حال در این مختصر سعی داریم به این شبهه پاسخ دهیم.
ديدگاه اهل سنت در رابطه با آيه «اطاعت» چيست و چه نقدى بر آن وارد است؟
آیه «اطاعت» یا همان «اولی الامر» از جمله آیاتی است که در آن معرکه آراء را مشاهده می نماییم! شیعه بر اساس دلایل متقن و روایات پر تعداد، مصداق آیه را امیرمؤمنان علیه‌السلام تلقی می کند؛ اما در مقابل اهل سنت برای مقابله با آن، نظرات متشتتی را از خود بروز داده اند، که در این وجیزه، سعی در رد یکایک این نظریان داریم.
چگونه آیه «اطاعت» بر ولایت بلافصل امیرمؤمنان علیه‌السلام دلالت می کند؟
از جمله استدلالات مهم شیعه بر ولایت بلافصل امیرمؤمنان علیه‌السلام، تمسک به فحوای آیه اطاعت است. آیه ای که مسلمین را به اطاعت خدا و رسول و اولی الامر فرا می خواند. چه آنکه خداوند در این آیه می فرماید: «آيه أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ اولىالامر مِنْكُمْ»؛ حال نزاع اصلی، همان تعیین مصداق واژه «اولی الامر» در آیه است. در این وجیزه سعی شده است تا بدین پرسش پاسخ داده شود.