برچسب: آدم

خوردن میوه ممنوعه

خداوند در قرآن می فرماید آدم و حوا با خوردن میوه ممنوعه، عورتشان بر آنها آشکار شد. حال آیا خداوند آدم و حوا را جاهل آفریده بود و آدم و حوا با خوردن میوه ممنوعه آگاه به معایب خود شدند؟

تجلى اسماء الهى و عصيان آدم

آيا مى توان گفت درخت ممنوعى كه حضرت آدم (علیه السلام)  از نزديك شدن به آن نهى شده بود به بخشى از اسماى الهى مربوط مى شود؛ اسمايى كه ظرف ظهور آن ها طبيعت و زمين است و براى متجلى شدن آن ها بايد بشر عصيان كند؛ به عبارت ديگر، آيا مى توان گفت بعضى اسماى الهى چون غفور، تواب، منتقم و… تنها پس از تحقق عصيان متجلى مى گردند و در جنت حضرت آدم (علیه السلام) امكان تجلى نداشتند. آيا حلاوت نام غفار، آدم (علیه السلام) را بر آن داشت تا به تلخى عصيان تن دهد؟

آفرينش پيامبران

قرآن مى گويد: «خداوند آدم و نوح و آل ابراهيم و آل عمران را بر جهانيان برترى داد». اگر خداوند آفرينش آنها را از آغاز، ممتاز قرار داده، آيا اين امتياز نوعى تبعيض است؟

انسان هاى پيشين

از نظر اسلام و اديان الهى، انسان ها فرزندان آدم و حوا بر روى زمين هستند؛ حال آنكه از نظر علمى با بررسى هايى كه شده معلوم گرديده انسان هايى وجود داشته اند به نام كرومانيون و نئاندرتال كه نمى توانسته اند صحبت كنند و خميده حركت مى كردند؛ به اين تناقض چگونه پاسخ مى دهيد؟

توسل در سیره انبیا از دیدگاه اهل‌سنت

با تتبع در منابع اهل‌سنت هویدا می گردد که وقوع و جواز توسل در سیره انبیای الهی به صورت یک سنت رواج داشته است. وقوع موارد متعدد توسل به ساحت انبیا و اولیای الهی، نشانه قدمت توسل و مستحکم ترین دلیل بر صحت و مشروعیت آن است. این نوشته به روش توصیفی ـ تحلیلی عهده دار بیان مواردی از توسل در سیره انبیا با تأکید بر منابع اهل‌سنت است که هم شامل توسلات انبیای الهی و هم شامل توسلات سایرین به انبیاست. بخش بزرگی از این توسلات در توسل به پیامبر اعظمصل الله علیه و آله متجلی می گردد. برخلاف متون روایی امامیه، موارد توسل در سیره انبیا در متون اهل‌سنت کمتر ذکر شده است. با این حال موارد متعددی از توسل به پیامبرصل الله علیه و آله را نقل کرده اند و در پاسخ به شبهات مطرح‌شده در ابعاد مختلف توسل، تلاش ها و تحقیقات علمی درخوری داشته‌اند.

شهادت حضرت علی اکبر علیه السلام 3

 خوارزمی می‌گوید: علی اکبر که مادرش لیلی دختر ابی مروه‌ی ثقفی بود، به میدان رفت. آن هنگام هجده ساله بود. چون حسین (ع) او را دید، چهره به آسمان گرفت و گفت: خدایا شاهد باش! جوانی به سوی این قوم می‌رود که در خلقت و اخلاق و گفتار شبیه‌ترین مردم به پیامبر توست و هرگاه […]