لقب‌های حضرت محمد صلی الله علیه وآله

لقب: اسمی غیر اسم اوّل انسان که اشاره به مدح یا ذم، داشته باشد. ابن شهر آشوب در کتاب مناقب گفته است: لقب‌های آن حضرت عبارت است از: حبیب الله (دوست خدا)، صفّی الله (برگزیده‌ی خدا)، نعمة الله (نعمت خدا)، عبدالله (بنده‌ی خدا) خیرة الله (منتخب خدا)، خلق الله ( آفریده‌ی خدا)، سیّد المرسلین (سرور […]

کنیه‌های حضرت محمد صلی الله علیه وآله

  کنیه: نامی که به عنوان احترام به شخص یا به عنوان علامت به او، اطلاق و اوّل آن با کلمه‌ی «اب»، «امّ»، «ابن»، و «بنت»، شروع می‌شود. ابن شهر آشوب در کتاب مناقب آورده است: کنیه‌ی آن حضرت عبارت است از: ابوالقاسم، ابوالطّاهر، ابوالطّیّب، ابوالمساکین (پدر مساکین)، ابوالدّرّتین (پدر دو دُرّ)، ابوالرّیجانتین (پدر دو […]

فرزندان حضرت محمد صلی الله علیه وآله 2

ابن ابی ثلج بغدادی در کتاب مجموعة نفیسه با سلسله سند خود از امام صادق (ع)، نقل می‌کند که فرمود: برای رسول خدا (ص) از حضرت خدیجه (س)، قاسم و عبدالله و طاهره[1] و زینب و رقیّه و امّ کلثوم و فاطمه (س) و از ماریة قبطیه، ابراهیم به دنیا آمدند. در بین مورّخان، زینب […]

فرزندان حضرت محمد صلی الله علیه وآله 1

مرحوم طبرسی در کتاب اعلام الوری آورده است: برای رسول خدا (ص) از خدیجه (ع)، دو پسر به دنیا آمد، یکی بنام عبدالله که لقبش «طیّب» و «طاهر» بود و دیگری قاسم، که کنیه‌ی ابوالقاسم، برای آن حضرت از نام این فرزند، گرفته شده است. و چهار دختر به نام‌های زینب و رقیّه و امّ […]

پرتوی از شخصیّت حضرت محمد صلی الله وعلیه وآله 3

یعقوبی گفته است: رسول خدا (ص)، بسیار بزرگوار بود و دیگران را بزرگ می‌داشت. بسیار پاکیزه و گشاده روی و زیبا، با قامتی میانه و شکمی نه زیاد بر آمده و نه بسیار تو رفته و خوش سیما بود. هر کس همراه او می‌شد او همراهی را طول می‌داد. او شخصیّتی بزرگ داشت. موهای حضرت، […]

پرتوی از شخصیّت حضرت محمد صلی الله وعلیه وآله 2

سیّد محسن امین گفته است: ابن سعد در طبقات آورده است: پیامبر اکرم (ص) قبل از نبوّت، جوان‌مردترین فرد قوم خود، خوش اخلاق‌ترین آن‌ها، بزرگوارترین‌شان در آمد و شد، بهترین آنان در گفت‌وگو، برجسته‌ترین ایشان در خویشتن‌داری و نگهداشتن امانت، راستگوترین آن‌ها و دورترین‌شان از ناسزاگویی و مردم آزاری بود. او هرگز از کسی غیبت […]

پرتوی از شخصیّت حضرت محمد صلی الله وعلیه وآله 1

خداوند تبارک و تعالی در قرآن کریم می‌فرماید: 1.‌ «و تو را نفرستادیم، مگر برای رحمت جهانیان.» «محمّد (ص)، فرستاده‌ی خداست و همراهان او با کفّار شدید، با خودشان مهربانند.» «همانا رسولی از خود شما، برای شما آمد که مشقّت و سختی شما بر او، گران آید؛ بر هدایت شما حریص است و بر مؤمنین، […]

ویژگی های نامه های رسول خدا به پادشاهان

رسول خدا صلّی الله علیه و آله در جهت دعوت جهانی خود به پادشاهان و رؤسای کشورها و اقوام مختلف در داخل و خارج سرزمین‌های اسلامی نامه نوشت و آن ها را به دین اسلام دعوت می نمود. وقتی در نامه ها و مکتوب های مربوط به پیامبرخدا، حضرت محمد صلّی الله علیه و آله دقت و تأمل می کنیم، به نکات ظریف و دقیقی در لابه لای آنها برمی خوریم که در نوع خود، کم نظیر یا بی نظیر است. در این نوشتار به برخی از این ویژگی ها اشاره ای می کنیم.

نامه رسول خدا به خسرو پرویز 1

بررسی محتوایی
از جمله حوادث مهم سال ششم یا هفتم، نامه هایی بود که رسول خدا صلّی الله علیه و آله پس از بازگشت از حدیبیه برای سران و پادشاهان کشورهای اطراف نوشتند. تعداد این نامه ها شش عدد بوده و ظاهراً همه در یک روز ارسال شده اند. یکی از این نامه ها نامه پیامبر صلّی الله علیه و آله به خسرو پرویز پادشاه ایران است. بررسی محتوای بی نظیر این نامه که در شرایط آن زمان پیامبر و مسلمانان نوشته شده است همه اندیشمندان را به فکر برده است.

در این نوشتار به تحلیل محتوای این نامه می پردازیم.

عکس العمل نجاشی به نامه پیامبر صلّی الله علیه و آله

«نجاشی» لقب پادشاه حبشه بود. اسم وی اضحم بن ابجر  بود. پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله نامه‌ای برای او نگاشتند که برخورد ایشان با نامه پیامبر جالب و مایه پند برای تمام سلاطین و پادشاهان عالم است. نجاشي، پادشاهي عادل و سلطاني دانشمند و فاضل بوده، هميشه دست معدلتش به سوي ستمديدگان دراز بوده و چشم پرعطوفتش به جانب مستمندان نگران. در این نوشتار به اختصار به چگونگی برخورد نجاشی با نامه و دعوت پیامبراکرم صلّی الله علیه و آله به اسلام اشاره می کنیم.

پیامبر و گریه بر جعفربن ابیطالب

جعفر بن ابی طالب بن عبدالمطلب مشهور به جعفر طیار و ذوالجناحین، دارای مقام و منزلت بسیاری نزد پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله بود و رسول خدا او را به عنوان سرپرست کاروان مسلمانان در مهاجرت به حبشه برگزید. پیامبر پس از بازگشت جعفر از حبشه به او نمازی آموخت که به نماز جعفر طیار مشهوراست. جعفر در جنگ موته توسط پیامبر به فرماندهی سپاه اسلام منصوب شد که در آن به شهادت رسید. رسول خدا برای جعفربن ابی طالب احترامی ویژه قایل بود. سخنانی که از پیامبر درباره ی وی باز گفته اند، همه از جایگاه والای جعفر نزد ایشان خبر می دهد و مقام و منزلت او را نماینان می سازد. شهادت جعفر، حضرت رسول صلّی الله علیه و آله را سخت داغ دار و گریان کرد.

در این نوشتار به اختصار به رفتار پیامبراکرم صلّی الله علیه و آله پس از شهادت جعفربن ابیطالب اشاره می کنیم.  

ماجرای ابوبکر و ابلاغ سوره‌ی برائت 2

پس از آنکه سوره برائت نازل گردید، آن حضرت، ابوبکر بن ابی قحافه را به حضور طلبید و به وی دستور داد که آیات اول تا نهم این سوره را برای مشرکان، حاجیان و زائران مکّه معظمّه قرائت کند و پیمان آن حضرت با مشرکان را در جمع حاجیان بخواند. اما اندکی پس از حرکت ابوبکر از مدینه به سوی مکه، جبرئیل امین بر پیامبر(ص) نازل شد و به وی گفت:جز تو یا کسی که به منزله تو باشد نمی تواند این مأموریت را به انجام رساند…

در این نوشتار به شرح این ماجرا، تغییر تاریخ در کتب اهل سنّت، پاسخ ما به استدلال های اهل سنّت، اثبات این فضیلت بر علی علیه السلام و… می پردازیم. 

سرآغازهجرت به حبشه

در پی دعوت علنی پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم)، قریش به سیاست قهرآمیز خود در مورد شکنجه‌ی مسلمانان بی‌دفاع ادامه داد، چنان‌که ادامه‌ی این وضعیت برای مسلمانان امکان‌پذیر نبود. از این رو برای مسلمانان تحت شکنجه مسلّم شد که باید در پی پناهگاهی باشند.

تهیه و تنظیم: علی اکبر اسدی