اخوان المسلمون

الاخوان المسلمون، «برادران مسلمان» نهضت اسلامی دینی و سیاسی که در مصر توسط حسن بناء* تاسیس شد. تاریخ: بسیاری از جنبه های تاریخ الاخوان المسلمون هنوز ناشناخته مانده است، و این امر در مورد نهضتی که فعالیتهای سری فراوان داشته و چندین بار قدرتهای حاکم زمان را در معرض تهدید قرار داده، و از جانب آنها مورد تعقیب واقع شده، و بسیاری از سران تندرو مشهور آن هنوز (1969) گرفتار تبعید هستند یا تحت نظر پلیس کشور خود قرار دارند، کاملا طبیعی است. در تاریخ این نهضت چند مرحله جداگانه می توان تشخیص داد: 1. مرحله تأسیس (36-1928) 2. یک مرحله فعالیت سیاسی و گسترش، و سپس دوره گرفتاری (52-1936).
دیدگاه اخوان المسلمین نسبت به انقلاب اسلامی ایران

با وجود حساسیت های فراوان در بحث روابط بین جمهوری اسلامی ایران با جنبش اخوان المسلمین، متأسفانه تاکنون این بحث، واقع بینانه و بی طرفانه بررسی نشده است. لذا اخوان المسلمین و جنبش اسلامی ایران در دو مرحله قبل و بعد از برقراری انقلاب اسلامی مناسبات و روابطی داشتند که این روابط با افت و خیزهایی همراه بوده است. برخی از عوامل همانند احیای فکر دینی، بازگشت به اسلام، مقابله با اسرائیل و کشورهای استعمارگر و … موجب همراهی و برقراری روابط حسنه میان این دو جنبش اسلامی شده و برخی عوامل نیز همانند مخالفت جنبش اخوان المسلمین با تنش های انقلابیان و ضدانقلاب، احکام دادگاه های انقلابی، تأکید قانون اساسی بر شیعی و ایرانی بودن رئیس جمهور ایران و اصولاً انتخاب نظام ولایت فقیه به عنوان سیستم حکومتی کشور و … موجب سردی و افول روابط بین این دو جنبش شد. این مقاله عهده دار بررسی این مطالب است.
مقایسه دیدگاه وهابیت و اخوان المسلمین در زمینه حکومت

وهابیت و اخوانالمسلمین دو گروه سلفی هستند که در زمینه حکومت اختلاف نظر اساسی دارند. وهابیت توجه چندانی به بحث حکومت ندارند و اطاعت از حاکم را، هرچند فاسق باشد و با زور به حکومت رسیده باشد، لازم می شمارند. اما اخوانالمسلمین هدف اصلی خود را تشکیل حکومت اسلامی برای اجرای احکام اسلام قرار داده، حکومت را تا زمانی مشروع میدانند که به احکام اسلام عمل میکند. وهابیت اعتقادی به انتخابات و شیوههای جدید سیاسی و رأی مردم خصوصاً زنان ندارند، اما اخوان مردم را یکی از پایههای مشروعیت حکومت و صاحب حق عزل و نصب حاکم میدانند.
رابطه وهابیت و مذاهب اسلامی

در این نوشتار به دیدگاه وهابیت و نویسندگان این فرقه درباره مذاهب اهل سنّت پرداخته شده است؛ زیرا امروزه برخی چنین می اندیشند که وهابیت فقط با شیعه مخالف است؛ در حالیکه هجمه آنان به مذاهب فقهی و کلامی اهل سنّت کمتر از مذهب شیعه نیست. در این نوشتار نمونه هایی از هجمه علمای وهابیت علیه مذاهب اهل سنّت بیان شده است. این فرقه تنها خود را اهل سنّت و سایر مذاهب را اهل بدعت میداند.