اسیر آتش باطنی

بخیل، اسیر آتش درون خودش است؛ و در شعلههای حرص و طمع میسوزد؛ و دیگران را نیز با خود میسوزاند. لذا اگر با نفس خودمان هم همنشین شویم، صفت گرگیمان جلوه پیدا میکند. منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص 154
لزوم اعتدال در انفاق

اگر مرض احسان بگیری، پول در جیبت دائماً شاخ میزند تا انفاقش کنی… امّا در انفاق نه بخل بورزید، و نه آنقدر بدهید که آخر الامر خودتان محتاج بشوید. منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص 153
بزرگترین ریاضت

بزرگترین ریاضت در سلوک آن است که از شکمت بزنی و به دیگران بخورانی! ایثار بزرگترین ریاضت است. و آدم باید خیلی پا روی خودش بگذارد، تا به جایی برسد… اگر صفت احسان داشته باشید، در سلوک چیزی کمتان نمیگذارند. منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص 153
نشانهی مردانگی

خداوند میفرماید که: کافر سخی، به رحمت من نزدیکتر از مؤمن بخیل است!… در یک کلمه میتوان گفت که: احسان به خلق، رحمت خاصّ الخاص حضرت حق است؛ و بخشش و اطعام، علامت مردانگی و بندگی است. منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص 153
تمرین جانفشانی

توجّه مداوم و حضور لحظه به لحظه، کار هر کسی نیست؛ و عدّهی مخصوصی میتوانند به طور مداوم در توجّه و تذکّر به سر برند؛ ولی هر کسی میتواند صفت را ملکهی خود کند و با نیروی کردار نیک و پسندیده پیش برود… پس ای رفقا، بدانید که هیچ عملی مثل احسان، بنده را به […]
لزوم کار خدایی

خداوند در توصیف آدمی فرموده است: وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي. یعنی: «از روح خودم در او دمیدم.» پس روح خدایی درون من و تو جاری است؛ لذا باید کار خدایی هم از من و تو صادر شود. اگر کار غیر خدایی از انسان سر بزند، در حقیقت، حقّ خدا را ضایع کرده است! مرکز […]
پایهی کار محبّت

پایهی کار محبّت، روی این دور میزند که با مردم به مروّت و گذشت رفتار کنیم. اگر کسی از خانهاش به خیر دیگران بیرون نیاید، در مسلمانیاش باید شک کرد. منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص 151
احسان

پایهی همهی امور، بر روی محبّت دور میزند. سرّ خلقت و علّت پیدایش عالَم وجود، در عشق و محبّت خلاصه شده است. پس محبّت اصل دین است؛ امّا برای پیشرفت و ترقّی در مقامات و درجات معنوی، باید سه نکته را در نظر گرفت: نخستین راز موفّقیت، خدمت به خلق خدا و دوری از ظلم […]