سؤال: معناى جمله «فَاذْكُرُونِىآ أَذْكُرْكُمْ» سوره  ى بقره، آيه  ى 152. (پس مرا ياد كنيد، تا شما را ياد كنم.) چيست؟

جواب: در برخى تفاسير، معناى آن اين گونه ذكر شده است:

« أُذْكُروُنى بِالدُّعآءِ،أَذْكُرْكُمْ بِالاْءِجابَةِ. »ر.ك روايت منقول در: الميزان، ج 1، ص 341؛ مجمع الزوائد هيثمى، ج 10، ص 149؛ المعجم الصغير طبرانى، ج 2، ص 92؛ كنزالعمّال، ج 15، ص 874؛ الدر المنشور، ج 1، ص 149 و… مرا با دعا ياد كنيد، تا من نيز با اجابت آن، شما را ياد كنم.

و در روايات شارحه ى مرويّه آمده است:

« أَنَا مَعَ عَبْدى إِذا ذَكَرنى؛ فَمَنْ ذَكَرَنى فى نَفْسِهِ،ذَكَرْتُةُ فى نَفْسى؛ وَ مَنْ ذَكَرَنى فى مَلَأٍ، ذَكَرْتُهُ فى مَلَأٍ خَيْرٍ مِنْهُ. » مستدرك الوسائل، ج 5، ص 298. نيز ر.ك: اصول كافى، ج 2، ص 498؛ وسائل الشّيعة، ج 7، ص 159؛ مستدرك الوسائل، ج 5، ص 297؛ شرح نهج البلاغه، ج 10، ص 154؛ عدّة الداعى، ص 248. هرگاه بنده  ام مرا ياد كند، من با اويم. بنابراين، هر كس مرا در دل خود ياد كند،او را در نزد خود ياد مى  كنم؛ و هر كس مرا در ميان گروهى ياد كند، او را در ميان گروهى بهتر از آن ياد خواهم نمود.

« ذَكَرَنى فى مَلَأٍ » يعنى مَلَأ را به ياد خدا منتفع كند و خود نيز به ذكر خدا منتفع شود، و « ذَكَرْتُهُ فى مَلَأٍ » يعنى « نافِعينَ بِذِكْرى لَه. »؛ (او را در ميان گروهى بهتر از آدميان ياد مى  كنم) به گونه  اى كه آن  ها از اين كه او را ياد مى  كنم، بهره مى  برند.

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *