رفقا خداوند می‌گوید: أیُّها النّاس، با احدی غیر از من انس نگیرید، که هیچ لذّتی جای عشق‌بازی با من را نمی‌گیرد! وقتی لذّت عشق و حال، به ذائقه‌ی انسان مزه کند، دیگر هیچ شیرینی و حلاوتی نمی‌تواند جایگزین آن شود. اصلاً در هیچ موجودی غیر از او حلاوتی نیست تا که بخواهد آن را بروز دهد.
کسی که خداوند را در مکنون دلش یافت، دیگر هیچ پناه‌گاهی غیر از آن خدا نمی‌شناسد و هیچ انیسی غیر از وجود لایتناهای خداوند پیدا نمی‌کند و حتّی طرفة العینی نظر به غیر او نمی‌اندازد.
منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص 157