استاد ما محقق بزرگ، مرحوم حاج شيخ محمّد حسين اصفهانى معروف به كمپانى (1296 ـ 1361) داراى تأليف متعدّد از قبيل: حاشية على طهارة الانصارى، حاشية على كفاية الاصول، نهاية الدراية فى شرح الكفاية، و… شب ها درس خارج اصول مى فرمود. شبى شخصى كه به منبر رفته بود مقدارى ـ البته تا حدّ مزاحمت با درس ـ طول داد. شاگردان به صدا در آمدند كه چرا طول مى دهد. استاد فرمود: «معلوم نيست كار ما بهتر از كار او باشد!»
خوب است كه انسان اسم خود را در هر كار خير بنويسد و خود را شريك گرداند، زيرا فرداى قيامت معلوم نيست كدام قبول و كدام ردّ مى شود. لذا شايسته است انسان به اين اكتفا نكند كه عالم يا مبلّغ يا فلان كاره است. شايد همه رد شود؛زيرا اعمال خير شروط و موانع بسيار دارد كه شايد هنگام عمل رعايت نشوند. بنابراين، انسان بايد در كار خير و نحوه ى انجام آن فكر كند و فكرش موجب ابتكارى باشد كه براى رسيدن به هدف مفيد باشد.
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد