امّا «تأثّر» [در هنگام قرائت] آن است که هنگام قرائت، حالش با مختلف شدن آیه‌ها به حسب آنچه می‌خواند، اثر بپذیرد. هنگامی که آیات عذاب و کیفر را خواند، اندوهگین شود و از آن بهراسد و بگرید؛ و هنگامی که آیه‌های رحمت را خواند، از آن مسرور شود. و خلاصه با هر آیه که خوانده شده، دگرگون شود.
پس هنگام خواندن آیه ی: «خُذُوهُ فَغُلُّوهُ * ثُمَّ الْجَحيمَ صَلُّوهُ» [الحاقّه/ 30 و 31]
[«او را بگیرید و زنجیرش کنید * و سپس به دوزخش بکشید»] از هراسش [احساس] کوچکی و شکستگی کند، گویا که نزدیک است بمیرد! و هنگام خواندن: «لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَميعاً»
[(زمر/ 53) «از رحمت خداوند ناامید نشوید! حقاً خداوند همه‌ی گناهان را می‌بخشد»] مسرور شود، به طوری که گویا نزدیک است از شادی به پرواز درآید!
منبع: کتاب به سوی دوست، ص 116