رفقا قبله‌ی اهل دل، علیِّ ولی است. اگر از قبله‌ی دل -که کعبه‌ی حقیقی و باطنی است- روی برگردانیم، دینمان را به وادی بطلان کشانده‌ایم. ما تا زلف‌هایمان را به زلف حضرت گره نزنیم، از وجودش بهره‌ای نخواهیم برد. ما همه هسته‌ی تلخیم؛ باید با هسته‌ی مولی پیوند بخوریم تا شیرین شویم.
منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص 164