بعضى را ديده و يا شنيده بوديم كه خيلى در انفاق عجيب و غريب بودند. زمانى مستحقّى به در خانه ى مرحوم آخوند خراسانى مى آيد، و از ايشان درخواست كمك مى كند، ولى ايشان وجهى نداشته كه به وى بدهد، لذا قاليچه ى اطاقِ شخصى خود را جمع مى كند و به او مى دهد و مى گويد: « زود ببر، برو، تا مهدى(پسر مرحوم آخوند خراسانى.) نبيند!»
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد