در آن زمان معمولاًدایه رادر دو سال اوّل برای شیر دادن به کودک می‌گرفتند؛ چراکه بچّه ها در دو سال اوّل دلبستگی زیادی به والدین ندارند؛ لذا این کار تاثیرات منفی روی آنها نمی‌گذاشت.
همچنین همه ی افراد هم در آن زمان فرزندان خود را به دایه نمی‌دادند؛ بلکه برخی از مادران به خاطر یک سری از مشکلات، مانند نداشتن شیر، سفرهای طولانی مدّت، مناسب نبودن اوضاع اجتماعی یا زیاد بودن تعداد فرزندان، دایه ای می‌گرفتند تا به فرزند آنها شیر بدهد.